Politieke balladen, refereinen, liederen en spotdichten der XVIe eeuw

Liet.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Een meester moet aenschauwen.

[p. 52]

 

Een meester daer

 

Heeft hem subijt ghevonden:

 

‘U-liêr ziecte zwaer,’

 

Sprack hy, ten zelven stonden,

 

‘Es om cureren quaet,

 

Zoo my nu staet te ziene,

 

Elck haest hem metter daet

 

Om van hieren te vliêne.’

 

 

 

Marneau quelt den loop,

 

En heeft ghedaen veel jaren;

 

T' Haerlebeke hy croop,

 

Te Gheertsbeerghe eyst zoo ghevaren,

 

Ontrent Bruessel niet min,

 

Al ghynck hy hem vermeten,

 

En riep al mijn ghewin,

 

Hy wert al om ghesmeten.

 

 

 

Noch sprack den meester wel,

 

Om dat hy hem zaud' myden:

 

‘Vreest uwen vyandt snel,

 

Oft haest in corten tyden

 

Naeckt u grooten aenstoot,

 

't Sy binnen oft van buten;

 

Wert uwen camerganck root,

 

Ghy sult u ooghen sluten.’

[p. 53]

 

Burcht en Guchte mê,

 

Zy beede dat verstonden;

 

Om te wesen in vrê,

 

Haer volck zy doorezonden,

 

En prysen t'syne gherust,

 

De greppen te beterden,

 

De haestichste zijn gheblust,

 

Zy laten haer volck ghewerden.

 

 

 

Marneau hem oock bedynckt

 

Om zulck niet meer te doene

 

Zijn volck hy herrewaerts brynght

 

En haut hem in stat coene;

 

Want hy wel weet claer,

 

Dat hem niet en zal falen,

 

Al rust hy hem openbaer,

 

Den Leeu sal 't al betalen.

 

 

 

Princelicke Leeuwen fijn,

 

Zijt beter op u hoede;

 

Doet hem, op elck termijn,

 

Een ander van zynen bloede,

 

Den vyant terden aen 't boort

 

Op dat ghy compt uut weenen;

 

Oft anders met accort

 

Maect paeys met hemliên reene.

 

 

 

1579.

 

L.H.