|
| |
Staessen en Raessen.
Wel, Raessen, ghebuer, hoe zal 't al gaen,
Wilt men tot gheenen paeys verstaen?
Het zaude de duvele, ba jaet, en trauwen,
Wilt men ghelooven dees diefsche Papauwen,
Den paeys waer al haest ghemaect.
Zoo zijn wy dan in den crijch gheraect,
Het es ooc 't beste naer mijn intentie,
Maer men moet anzien by wat inventie
Wy zullen den vyandt wederstaen.
| |
| |
Ba, lieve ghebuer, dat 's haest ghedaen,
Die gheestelicke goeden, die moeten 't becoopen.
Ja, mocht men se alle maenden eens vercoopen,
Maer, lacen, het vlies es al gheschoren,
Het zelver en gaut es al verloren,
De boomen ghecapt, de pachten ontfaen,
D'huusaigen vercocht en te quiste ghegaen.
Zwijght, Staessen, ghebuer, vrient uutvercoren,
Het ghelt en es noch niet al verloren;
Ic hebbe mijn kiste noch wel voorsien,
Op avontuere oft wy moesten vlien,
Ende heb 't secretelick ten diverschen stonden,
In zeker plaetsen over dwater ghesonden,
Ghelijc als d'andere, met groote sommen.
Maer, trauwen, dat en zal ten profyte van 't ghemeente niet
commen,
Ende en zullen ons daer mede niet connen ghehelpen.
Wie zal dan onsen nootdurft stelpen,
Indien wy rontsomme worden beleyt,
Ende alle de rivieren ons worden ontseyt?
Dwelc mocht gheschieden op hedent oft morghen.
Ghebuer, men magh zoo verre niet zorghen:
De stat es groot, quaet om belegghen,
| |
| |
De Poorters zijn rijcke, men zal hem zegghen
Dat in den noot al es ghemeene,
Wy zullen 't wel hauden groot en cleene.
Maer als de Poorters niet en ontfaen,
Van pachten, van renten, hoe zal 't dan gaen?
Wie zal dan de soldaten betalen?
Zy en zullen ten platten lande niet halen,
Als gheheel bedorven ende ghedestrueert,
Oft by den vyanden gheoccupeert.
Ba, Staessen, ghebuer, de prince es machtich,
Hy zal opbrynghen zijn volck zeer crachtich,
Zijn Duutschen, zijn Schotten, Franchoisen vaillant,
Ende ons ontsetten met gheweldigher hant,
Den vyant verjaghen met cloucke landsknechten.
De woorden zijn goet, maer zy en willen niet vechten,
Als 't compt te doene, zy roupen al: ghelt!
Ende laten de vyant regneren in 't velt,
De steden in nemen, met ghewelde groot.
Zy zien 't van verre, men schietter met loot,
De ducaetkens in den room ende in den wijn ghebroct,
Die hebben zy over lanck al opghesloct,
Nu zoucken zy de steden ooc uut te teeren;
Fier ende wreet als leeuwen oft beeren
Up haerlieder vrienden, maer in den noot
Jeghens de vyanden als lammers zeer bloot.
| |
| |
Hoe zal dit eyndelynghe connen ghestaen?
Als in 't lant gheen trauwe en es dan moet vergaen.
Och, Staessen, ghebuer, 't es wel ghezeyt,
Ende alle zaecken wel overleyt,
't En es niet moghelick dat zaude dueren,
Maer eyst niet beter dat ander bezueren,
Zoo langhe als 't can, dan wy ons staten
Ende ons regiment hier zauden verlaten,
Daer wy ons-zelven hebben inne ghestelt,
Half met practique, half met ghewelt?
Want als wy 't hier al hebben verloren
Dan es noch onsen cost gheboren
Over dwater, daer onghespaert
Den rijcdom van Vlaenderen al es vergaert.
Daer zullen wy noch moghen triumpheren,
Ende met elckanderen domineren,
Maer hauden ons-zelven uuten ban,
Zoo langhe als 't emmers ghedueren can;
Ende als dit bollewerck es vercocht
Dat wy voor Zeelant hebben ghewrocht,
Ende als ons nootdurft zoude ghebreken
Dan moghen wy van paeyse spreken.
Ja, Raessen, ghy dief, es dat d'intentie?
God geve ulieden alle de pestilentie,
Ghy en wilt dan van paeyse niet hooren,
Maer gheheel het lant bederven en stooren,
| |
| |
Om middelder tijt, met boose ghewercken,
Ons landt te rooven ende te stercken,
Ons platte landt in brande doen stellen,
Ons steden met soldaten ende hongher doen quellen,
Ende alle maenden oft alle weken
Ons wijfs, ons kinders den hals af steken,
Ghelijck wy zoo dicwils hebben ghezien
Te Zutphen, te Naerden alzulcx
gheschien,
Te Haerlem, te Maestricht zonder
belet,
Zonder hulpe oft zonder ontset;
Dit zonder compassie en zonder deeren
Om langhe den vyandt van u te weeren
En d'oorloghe te schudden van uwen lyve.
Es ditte d'oorloghe defensive?
Daer dat men af spreect? es dit het verbondt
Van over d'watere? o loosen grondt!
Men dynght'er alomme van onsen velle,
Men behoort ons te stellen in de belle,
Dat wy ons schatten ons laten ontrecken,
Ende achter rugghe met ons doen gecken;
Als wy van ghebreke zullen vergaen,
Dan en zal ons niemandt by commen staen.
Dus dyncket my goet zonder cesseren
Hieraf de dekens t'adverteren
Up dat wy in tijts hier inne voorzien
Ende redelicke vrede niet en vlien;
Want zulck ontseght den paeys te maken,
Dier namaels niet en can toe gheraken.
't Es beter van moede wat te dalen
| |
| |
Dan d'hooverdie metten bloede betalen,
Ende d'eewighe oorloghe moet hen gheschieden,
Die paeys magh hebben en dien wilt vlieden.
|
|
Auteursrechtvrij