|
| |
Nieu Liet.
Christus heeft Pieter paus ghemaect,
En zijn schapen hem bevolen,
Hy en esser van selfs niet an gheraect,
Hy en heeft se ooc niet ghestolen;
Christus zeyde, 't en dient niet verholen:
‘Ghy zijt een Steen.’ Ic wild' dat zy 't al wisten,
Daer en zouder zo veel niet dolen,
Want men vint gheen Christen dan Papisten.
‘Ghy zijt een Steen, zeyt Christus, ter goeder trauwen,
Op desen Steen zal ic mijn Christen-kerck
Bequamelick temmeren ende bauwen.’
Verblijdt, Christenen, in Gods werck,
Want vulmaect eyst ooc ende sterck;
Dat van God niet en is dat gaet te quisten,
Ghy en vindt dan, neemdy hier op merck,
Gheen ander Christen dan Papisten.
| |
| |
Christus vraeghde: ‘Pieter, hebdy myn lief
Meer dan uwe broeders alle?’
‘Ghy weet, zegt hy, mijn herten brief,
Al vreese ick van onghevalle;
Ic weet dat ghy zijt kender van alle,
Ghy weet dat ic u minne, zonder listen.’
Soo behoorden de Christenen, zonder ghetalle,
Want men vindt gheen Christen dan Papisten.
‘Voedt mijn lammeren ende schapen,
Ic wille dat zy alle onder u staen,
Ende heur voetsel deur u rapen;
Ic bevele u dat ghy se gade zult slaen.
Ic zal u deur mynen gheest beraen,
En vreest niet 's duvels twisten,
Mijn volck als herder gaet u aen;
Men vindt gheen Christen dan Papisten.
‘Den duvel zal veel teghen u verzinnen,
Maer ghebeden hebbick den vader voor au,
Hy en zal u niet verwinnen;
U gheloove zal in my zijn ghetrau.
Mijn gaven die zijn zonder berau,
U gheloove en zult ghy niet quisten,
Mijn volck eyst dat u anhanght onslau,
Men vindt gheen Christen dan Papisten.
‘Mijn kercke en mach men nievers zoucken
Dan up den Steen, daer zy es up ghestelt;
| |
| |
Hoort alle leeraers, leest alle boucken,
Ghy zult vinden dat niemant en wert ghetelt
Onder mijn schapen dan die gheheel helt
En staet onder u, Paus van alle Christen,
Andere zijn onder de bocken ghevelt;
Men vindt gheen Christen dan Papisten.’
Liever Christenen en Papauwen,
Naer Christus ordonnantie goet,
Dan ongheloovighe en rabauwen;
't En es niet al goet dat valt zoet.
O menschen, wilt des wesen vroet,
Noch Lutheranen, noch Calvinisten
En zijn niet onder Christus behoet;
Men vindt gheen Christen dan Papisten.
Zij zijn gheworden onbequame,
Die haer eerste gheloove laten,
Om te voeren den Christen name,
Daeromme
Calvinus ondersaten,
Om dat zy ongheloovich zijn boven maten,
En zijn gheen Christen, noch de Martinisten,
Want zy den Herder der Christen haten;
Men vindt gheen Christen dan Papisten.
't En zijn gheen schaepkens, zeg' ick voorwaer,
Die den Paus, Christus vicaris, versmaen,
Want Christus leert ons openbaer:
‘Die niet en hoort mijnder kercken vermaen,
| |
| |
Haudt hem voor Heyden en Publicaen.’
De heydenen zijn ooc afgodisten,
Zoo en connen zy Christum dan niet bestaen;
Men vindt gheen Christen dan Papisten.
De kercke Christi en es maer een,
Die Roomsche Bruyt uutvercoren,
Dit ghemeente haut hy voor zijn volck alleen,
Gheen ketters en kent hy daer voren.
De kinders Gods worden van haer gheboren,
Die haer verlaten zijn schismatisten,
En buten Christus gaen zy verloren;
Men vindt gheen Christen dan Papisten.
Christus es een Pape boven al,
Den Paus daer naer en d'Apostels mede,
De Bischoppen en Priesters, zonder ghetal,
Die Christus heeft doen leeren vrede.
Alle daer den Paus heeft inne stede,
Dat zijn Papisten ende Christen;
Christus ende den Paus hauden eendrachtichede,
Soo en vint men gheen Christen dan Papisten.
|
|
Auteursrechtvrij