|
| |
Refereyn.
Hoort alle t'samen, ghy vyandts ghebroetsele,
Van wien ghy neempt gheheel u voetsele,
Alzoo de bien cryghen heur zoete zoetsele,
Zoo gaet ghy en haelt t'uwen voorspoetsele
Waer deure dat ghy in elcken termijn,
En noyt in eenighe scholen en hebt ghezijn,
Maer nemende de schrifture verkeert,
Alzoo den hont 't been dweers in den mont,
Zegghende uut verwaentheden apeert:
| |
| |
‘Den Helighen Gheest maect ons dit cont.’
Ghelooft my goet ront, eenen anderen vont
Weet ic u terstont, onthaudt dit sermoen;
Smeert schapen, daer en mueghdy niet misdoen.
Duvelicken raedt es meest al u stichten,
Al cuent ghy noch zoo wel spreken en dichten
Al schiet ghy scherpe stralende schichten,
De kercke heeft ghehadt al claerder lichten,
Die noyt in 't schrifture hebben ghevonden
Maer die duvelick es, ic wilt oorconden,
Die naeyt 's duvels naet;
Hoe zoudt ghy 't gheloove, daer de kercke up staet,
Zonder ghewercken connen exalteren?
Zegghende: ‘Wie dat in een goet gheloove gaet,
Het es ghenouch om eeuwelick verjubileren.’
Zonder doleren, wildijt wel stofferen,
Ende niet erreren, in gheen saysoen;
Smeert schapen, daer en zuldy niet misdoen.
Wie waren zy die oynt de kercke verzeerden,
Dan die 't naer heuren zin al keerden
Wildy gherekent zijn metten gheëerden?
Studeert, accordeert metten gheleerden,
Dijn daet werdt pryselick;
| |
| |
Maer anders te studeren onwyselick.
Daer zoo compt den duvel avyselick
Waer by hy zouct in jaeren en daghen
Onder voet te terden die helighe kercke;
Want daer hy niet en mach, hoort mijn ghewaghen,
Daer stelt hy zulcke studenten te wercke.
Wildy commen uuten percke van desen stercke?
Doet als de clercken, 't es mijn opinioen;
Smeert schapen, daer en mueghdy niet misdoen.
Drijft met 's duvels werck al zulck becynghelen
Dat zy galle in huenich connen mynghelen
Maer rechte redene, die can haer rynghelen,
Al zijn zy up 't strate ter tale als ynghelen,
Daer eyst al bonnes paeys, mommelijn mon
Ghesleghen voor 't hooft,
Heurlieder recht dat werdt daer crom,
Heuren gheest es berooft;
Beziet wat gheest dat zy hebben ghelooft,
Die hemlien daer laten in den brant,
Alle heurlieder scientie wert daer gheclooft,
Die studatie valt met allen in 't zant,
Een ander verstant, weet ic u, bot callant,
Slaet an de hant en weert zulck lamoen;
Smeert schapen, daer en suldy niet misdoen.
| |
| |
Hoe mueghdy dit fenijn zo menichfaut smaken?
Daer dijn ziele by moet in 't helsche smaut blaken,
Wilt ghy niet wyselick alzulcken caut slaken,
Ick duchte ghy zult de dierte in 't haut maken,
Dan wertter groote jammerhede
Dat men de docteuren van der nieuwer snede
Haer poorte zal verwaermen.
Haudt up en wilt uws selfs ontfaermen,
En volght de kercke in alle haer daden;
Want zy can wederstaen alzulcke alaermen,
Midts des Helichs Gheests deughdelick beraden.
Wilt ghy zijn ontladen, gaet en bidt ghenaden
En volght de paden van mijn bevroen;
Smeert schapen daer en mueghdy niet misdoen.
Prinche, waert dat elck metten gheeste daecte,
Ende 't verstant wel ten keeste smaecte,
Hy die eerst dese horribel feeste maecte,
Zoude zegghen dat hy als een beeste waecte
Want alle haerlieder opinien in alle hueren,
Naer 't redelick verstant,
Zoucken des vleesch vryheit met errueren,
Ende niet en es zoo zalich in elcken cant
| |
| |
Dan te derfven dien zinnelicken wille;
Tsy u, die zulcke vruchten hebt gheplant,
Zegghende: ‘Den mensche es vry van gheschille,
Wilde ghy, Claeys, Gille, vlien 's vyants pille,
Gaet buten ten hille en vraeght Jacques, Simoen.’
Smeert schapen daer en mueghdy niet misdoen.
|
|
Auteursrechtvrij