Politieke balladen, refereinen, liederen en spotdichten der XVIe eeuw

Nieu liet.

Op den voys: Mayken moeye enz.

Hoort, hoe 't gaet te Ghendt, gent,
't Welk elcken es bekent:
Die voormaels triumpheerden,
Al met ghewelde wreet,
Van moede heet,
Zonder bescheet,
En ander persequeerden,
Lyden nu zelve leet.

[p. 29]

 

Hembyze moeste gaen zaen,

 

Door al zijn valsch vermaen,

 

Dat hy hadd' helpen stellen

 

Teghen den Prince wijs;

 

't Subtijl advijs

 

Smalt haest als ijs,

 

Het waren al rebellen,

 

Die hem gaven den prijs.

 

 

 

Dathenus obstinaet, quaet,

 

En coust hem gheven raet,

 

Noch al zijn ruyters mede,

 

Noch capiteynen fijn,

 

Up dat termijn;

 

Het moeste zijn

 

Dat hy zoud ruymen de stede,

 

Of hem naecte groot ghepijn.

 

 

 

Kerckbrekers menichfaut, staut,

 

Roovers van zelver en gaut,

 

Waer zydy nu ghedoken?

 

Dat ghy u hooft laet vlien.

 

Ghy moetet zien,

 

Rijckdom voor dien

 

Haddet, 't was zoo ghesproken,

 

Ghy en durft den tant niet bien.

 

 

[p. 30]

 

Capiteynen loos, voos,

 

Met uwen crijchsraet boos,

 

Hoe laetty u vertruven

 

Ulier alder cornel?

 

Door u opstel,

 

Met moede fel,

 

Meende vooren te schuven

 

Een ander grendel wel.

 

 

 

Waer zydy ruyters fray, gay?

 

Die spraect zonder dilay:

 

‘'t En waer gheen spel van minnen

 

Dat Hembyze zaude deur;

 

Lijf, goedt daer veur,

 

Tot elcker heur,

 

Al zoudy al ontsinnen,

 

Ghy en hebbes gheenen keur.’

 

 

 

Wat mach hem helpen schier, hier,

 

Dat hy ded' breken fier

 

Kercken en cloosters reene,

 

Daer Gods dienst wiert ghedaen,

 

Naer schriftuers vermaen;

 

Door zijn bestaen

 

Gods volck ghebrocht in weene,

 

Hy heeft oock loon ontfaen.

 

 

[p. 31]

 

Myghem, die 't accoort stoort,

 

Ende alle quaet gaeft voort,

 

Waer zydy nu ghevaren?

 

Dat ghy als een trawant,

 

Met moede quant,

 

En wreect zijn schant,

 

Maer zelf blijft in beswaren

 

En hy moet ruymen 't lant.

 

 

 

Ryhove, als een fraey man dan,

 

Veel heeren vanghen can,

 

Hemlieden noemde verraders,

 

Moght wel draghen zulck last;

 

't Ghemeente en past

 

Op zulck een gast,

 

Zoo ghy ander zijt beraders

 

Betaelt God zulck met bast.

 

 

 

Ryhove en Myghem staut, baut,

 

Heeft menich ghemaect benaut,

 

Den Visch ghebroght in 't lyden,

 

En Jacob Hesselynck,

 

't Docht hemlieden rynck

 

Noyt zulk een dynck,

 

Zonder sententie intyden

 

Hy hemlien beeden hynck.

 

 

[p. 32]

 

Ghy, Catholijcke goet, vroet,

 

En hanght an zulck ghebroet,

 

Al verandert de wachte;

 

Dat ghy moet waken ruut

 

Tooght overhuut

 

Noord, oost oft zuut

 

Dat ghy by daghe noch nachte

 

En past op haer dispuut.

 

 

 

Ghy, capiteynen net, bet,

 

Adels met gheel het let,

 

Hadd' vlien moghen bedyncken,

 

Dan dus u wachte schoon

 

Niet al ydoon

 

Te laten noon,

 

Ghy en vischt niet meer metter zyncken

 

U volck, noch uwe persoon.

 

 

 

't Es nu al verschoof, roof,

 

Ghy en hebt niet meer gheloof,

 

Daerom moet nu al waken

 

Dat niet en was begheert,

 

Al was 't expeert,

 

't Welck niet en deert,

 

Want zulcke in alle zaken,

 

In 't rooven hem niet gheneert.

 

 

[p. 33]

 

Oorlof al op dit pas, ras,

 

Naer dat ick laetstmael las

 

Zalder noch vele loopen

 

Naer haerlier meester ruut,

 

Den auden druut,

 

Menighen guut,

 

Veel mochten 't noch becoopen,

 

Want de kersse en es niet uut.

 

 

 

1579.

 

Loys Heyndricx.