|
| |
Refereyn.
't Es zeer leelick dat 't Calf hem maect zoo breet,
Want 't en weet gheen habelheit in zijn gheneeren,
Maer het Simmeken ghebruyct anders zijn beleet,
Om dat voor 't Calf zoude stellen zijn affairen;
Daeromme zoucket alomme 't calfs conditien te weeren,
Zijnde een ghefaelt mensche, ghebruyckende vremde abusen,
Het danst, het tumelt, het boest, met elcken ziet men 't
smeeren,
Het contrefaict veel dijnghen in kercken, in clusen,
Met loosheyt can 't zeer wel Lobbeken lusen;
Het es cause datter veel deur boos bedryven
Den edelen Papegaey willen doen verhusen,
Maer 't es al voor niet, 't en baet wenschen noch kyven,
Het Simmeken zal altijts een guchelaerken blyven,
Het hurct naer 't hoochste, maer 't mach zijn voortstel wel
sparen;
Ghemeenlick zijn zy benijdt die welvaren.
| |
| |
't Es abuselick dat hem 't Calf haudt zoo clouck,
Daer 't zoo bot blijft dat goet van quaet niet en can
scheeden,
Den dach duere en es anders niet zijn bezouck
Dan bleeten, eten en dryncken, en met Ezels weeden;
't Speelt gheerne als 't jonck es, maer in d'aude ziet men 't
reeden,
Om met de hoorens te steken, qualick crijch men 't in den
bant,
Deur bueselen ziet men hem met zotternie cleeden,
Dat wetens in den put loopt en schuut den cant;
Daeromme ghevet my vry, ende es buten mijn verstant,
Dat men in veel plecken 't Calf noempt de meeste,
En wilt zitten boven de Simme en den Papegaey playsant,
Niet te min al maeckender zommighe mede groote feeste,
Het Calf ghynck, het Calf quam, het Calf bleef een beeste,
Maer het zouct den Papegaey te brynghen in bezwaren;
Ghemeenlick zijn zy benijdt die welvaren.
Josephus beschrijft ons van diversche dieren,
Uut alle quartieren van de alder beste;
Hem nochte Plinium en hoort men allegieren
Hoe dat de Simme en 't Calf wilt steken uuten neste
Den edelen Papegaey, of teghen hem vielen in queste,
Ghelijck men hedent sdaeghs in de Nederlanden
bevint;
Ick segghe dat uut envie rijst dese intereste
Om dat den Papegaey wel es begracijt ende bemint,
Want zy zien dat veel volcx up zijn schoonheit es ghesint,
En dat hy by keysers en coninghen es lief en weert,
Waer yet zonderlyncx aencleeft heeft hy bewint,
En daer hy het hooft es en zijn zy nauwe den steert,
Dus beseffen zy wel dat zijn laudatie hemlieden deert,
| |
| |
Maer gheenssins en wilt hy by hemlieden paren;
Ghemeenlick zijn zy benijdt die welvaren.
't Es een vremde zake groot boven wondere,
Dat dese t'ondere willen brynghen den Papegaey,
Ghemerct zy contrarie ghezint zijn byzondere,
Ende overal gheven elckanderen zoo meinghen craey;
Maer wat is't; den nijdt is zoo groot zonder dilay
Dat zy den Papegaey wel wilden in sticken schueren,
Om dat zy in 't cauten niet en zijn zoo fray,
En elcanderen contrarieren achter en vueren.
Om dat haerlieden muyts maer en es verciert met watercolueren
Hadden zy liever in 's Papegaeys gayole te wuenen,
Dwelck hemlieden, lacen! niet en mach ghebueren,
Midts dat zy by den Papegay niet met allen en cuenen,
Al commen zy in zijn gayole, nu wat clappen en cluenen,
Eer langhen tijt, hopick, zullen zy moeten elders vergaren;
Ghemeenlick zijn zy benijdt die welvaren.
Prince, al es den Papegaey, om dat hy spreect alle talen,
Van Duutschen en Walen, confuselick veracht,
Al willen d'Ingelschen en Schotten met die vlaemsche palen
Hem den rouper uut halen, met al haerlieden cracht,
Daerom en zal hy niet t'onder worden ghebracht,
Maer wordt grootelicx gheacht in veel ander landauwen.
Het Conyncxken, al is 't cleene, met vulder macht,
En den Arent bedacht met zijn scherpe clauwen
Zullen den Papegay deur Gods gratien in eeren hauwen,
Tot dat de meeste furie zal wesen gheblust,
| |
| |
Al lijdt hy in 't Nederlandt nu groot benauwen,
Veel nachtegaelkens zijnder noch inne ontrust;
Marteco en Calfken weest toch ghesust,
Den Papegay zal noch floreren en zynen auden rel baren;
Ghemeenlick zijn zy benijdt die welvaren.
|
|
Auteursrechtvrij