|
| |
Refereyn.
Den zaeyer zaeyende naer 't scrifts ghewagen,
't Zaet vallende ontrent den weghe es van de voghels
gheschent;
Ander laet hem in steenachtighe eerde draghen,
Daer 't ligt en wast naer zijn behaghen,
Ondiep ghewortelt, de zonne commende ontrent,
Wert gheheel verbloesemt, hem ter eerden went;
| |
| |
't Derde vallende in de doornen, compt in 't benauwen,
Maer het vierde es in de goede eerde bekent,
Men siet het duysentfault duegdelick groeysel up bauwen;
Maer den helschen zaeyere, dat hebbende aenschauwen,
Heefter crocke ende oncruyt onder ghezaeyt,
Dwelck de goe taerwe heeft verdauwen
En ghebrocht in verflauwen met nyde deurlaeyt.
Des ghelijckenesse nu menighen zaeyer craeyt,
Die in ons Nederlanden zaeyt, nu vrouch en spade,
Met valsche leeringhe quade vruchten maeyt;
Noynt en docht 't groeysel van valschen zade.
Veel quaets ghezaeyt werdt hier alom in 't ronde
Deur herte en monde, met boose arguatie,
Calvinus gheslachte en acht gheen
zonde
Te wederstane onderdanicheit, met loosen vonde,
Van haeren evennaesten te spreken blamatie,
Uut Chore en Dathan blijct haerlier fundatie.
Walghende voor Godt, en voor de menschen ghepresen,
Achors wille heeft in hemlieden statie.
Pluymstrijckers die up de houcken van de straten lesen
Langhe ghebeden, in een helich schijn te wesen.
Onrechtveerdighe leeraers, die het volck verwect
Tot blasphemie ende bloetsturtinghe; elck siet by desen,
Dat haerlieder rijcke tot eerghierighe boosheit strect.
Hoe zoude 't Calf anders bleeten dan 't es ghebect?
Quaet zaet, quade vruchten brynght in allen rade,
Niemant en verwondere al es haer rijcke imperfect;
Noyt en doght 't groeysel van valschen zade.
| |
| |
Wee u, zeyde Christus, ghy zaeyers afgryselick,
Die wilt weeren jolyselick die helighe Sacramenten,
Van God ghefundeert, uut liefden t'onswaert pryselick,
Om den wille des volcx, die 't gheerne hooren avyselick.
Wee u, gheveynsde Phariseen, die sluyt d'hemelsche conventen;
Wee u, grypende wulfven, die neempt huysen en renten
Teghen 't ghebodt des Heeren, andere toebehoorende;
Wee ulieden, ommeloopers, des landts souckers adherenten,
Naer d'apostels schryven, uwen naesten versmoorende;
Wee ulieden al t'samen, die zijt 't landt verstoorende;
Wee ulieden, die reynicht van buyten het schijnsele,
Ende van binnen zydy in vuylheit vergoorende;
Wee ulieden, zaeyers van alderande fenijnsele;
Wee ulieden, tot wien compt, t'allen termijnsele,
De doot van Zacharias, een priester deur Gods ghenade;
Wee ulieden, deur wien commen de aerme in pijnsele;
Noynt en doght 't groeysel van valschen zade.
Prince, wat zaet wordt hedensdaeghs ghezaeyt in 't landt,
Deur dese nieuwe leeraers van Godt verwaten?
De vruchten magh men maeyen an elcken kant,
Moort, oorloghe, vrauwe-cracht abundant,
Rooven en stelen in huusen, in straten,
Liefde werdt veracht, paeys ziet men alomme haten,
Haedt ende nijdt metten menschen nu triumpheert.
Willeken hoort men alomme veel wonders praten,
Eyghen-bate in de meeste nu gouverneert;
Dit hebben dees valsche ministers wel ghelaboreert,
Als faillevauwers, pluymstrijckers met subtyle listen,
| |
| |
Het volck tot zonden met lueghens ghestoffeert
Willen de schrifture verclaren, die zy niet en wisten.
Om met loose vonden te vullen haerlieder kisten,
Hebben zy 't groeysel gheinfecteert met valsche sirade,
Cuskens legghen onder d'elleboghen van veel goe artisten;
Noyt en doght 't groeysel van valschen zade.
|
|
Auteursrechtvrij