Pogen. Jaargang 2

[p. 316]

Alabama-moon.
(Hawaï-song.)

O, de smachtende prang der snaar
onder de was-blanke maan
langs het strand.
O, de ronk der driftige guitaar
bij de zwarte plataan.
O, de neger-voet: hij danst plat en zwaar
op het warm zand.
O, de stoomboot,
anker-stil in de koele baai.
O, pas na de zon:
(de ster-pijl sprong los
tegen het heet nacht-dak).
O, dàn, dàn begon
de smachtende prang der snaar
uit het diep hart der guitaar...
O, de tin-witte maan:
zelfgenoegzaam achter de zwarte plataan,
hoe rijst zij klaar!
O, o, de smachtende prang,
de onrust'ge knijp, de pizzicato, fel, fel,
om iets begeerds, om iets waar,
uit de verstrooide drang
naar het oud Paradijs,
uit een leed, uit een hang
naar iets oneindig droef en waar.

KAREL VAN DEN OEVER.