Aforistisch
Remco Campert (o 1929)
samengelezen door Gerd de Ley
Als je niet uitkijkt, blijf je je je leven lang voorbereiden.
Een klein geluk is geen geluk.
Niets is erger dan ouders die op je rekenen.
Grote minnaars schieten nooit in de lach, dat is hun grootheid.
De mens wordt geboren, de mens sterft en tussen die twee dingen in heeft hij al zijn tijd nodig voor zijn eigen problemen.
Je hoeft ‘slechte’ kritiek alleen maar even onder de kraan te houden en in de vuilnisbak te deponeren.
Als je jong bent hoort je familie tot de kleine ongemakken van het leven.
Het valt me al een tijd op dat schoolkinderen de laatste jaren vaak het eerste uur vrij hebben, soms zelfs de eerste twee uur en, om het af te ronden, ook wel eens de laatste twee uur. Wat ze daar tussen in doen wordt nooit erg duidelijk. ‘Hoe was het op school?’ ‘O, leuk.’ Ja, dat haalt je de donder met dat anderhalve uur onderwijs per dag.
Als ik schrijf, heb ik geen behoefte aan drank. Ik kan het ook anders zeggen: als ik drink, heb ik geen zin in schrijven. Als ik drink wil ik alleen maar schrijver zijn.
Afleiding is het brood van de schrijver.
Tegen mensen die niets weten, valt niet te vechten.
Het beste zou natuurlijk zijn als iedereen van tevoren zijn eigen lijkreden zou schrijven en toevertrouwen aan een geoefend spreker, zodat je zoveel mogelijk in de hand hebt dat er geen onzin wordt gebazeld waar je bij ligt.
Beter lelijk levend,
dan mooi dood.
| 1. | Leen bij voorkeur alleen boeken uit, die uzelf hebt geleend. |
| 2. | Indien u een boek uitleent, waar u bijzonder aan gehecht bent, bestel dan nog dezelfde dag een nieuw exemplaar. |
| 3. | Schrijf nooit uw naam voor in een boek alvorens het uit te lenen. Dit kan voor de lener zeer pijnlijke gevolgen hebben als hij het boek in gezelschap van vrienden voor eigen bezit wil laten doorgaan. Bovendien is het beledigend voor de schrijver. |
| 4. | De enige manier om aan het boeken uitlenen te ontsnappen, is niemand meer in uw huis toe te laten. |
| 5. | Als u genoeg boeken bij elkaar heeft geleend, begin dan een uitleenbibliotheek. |
Men bemoeit zich niet met andermans zaken, zeker niet als dit het bieden van een helpende hand met zich mee zou kunnen brengen.
Sommige vrouwen waren als een zee waarin je voor je leven zwom, andere een zwembad op een rustig uur.
Wie denkt dat hij het gevonden heeft, ja, die heeft het pas echt verloren.
Een enkele keer stort een verlegen mens weleens zijn hart uit. Je kunt dan beter maken dat je uit de buurt komt.
Alles is verleden. Het heden is ons altijd een hartslag voor. De dood is ons heden. Als we onze hartslag hebben ingehaald.
Verjaardagen zijn verschrikkelijk, bezoek van familie is ook iets heel ergs, een combinatie van die twee dingen is nauwelijks te overleven.
Liever Holland dan heimwee.
Iedereen die in geluk gelooft is ongelukkig.
Geld moet rollen, vooral naar mij toe.
Het kan de meeste mensen niets schelen of een boek goed of slecht geschreven is, als het verhaaltje hen maar niet ergert.
Wie drinkt zal niet schrijven.
Ik haat mensen die de boel in de kast zetten voor het op is, vooral drank.
De dood is slechts de stilte in de zaal,
nadat het laatste woord geklonken heeft.
De dood is een ontroering.
Alle dagboeken, gepubliceerd bij het leven van een schrijver of na zijn dood zo goed als persklaar in zijn bureau of onder het matras van zijn maîtresse gevonden, zijn dagboeken geschreven in de stijl van een dagboek.
De liefde is zo'n klein gebied, nauwelijks voldoende voor twee uitgestrekte mensen.
De klant is koning, maar wel van Albanië.
Een geluk komt nooit alleen.
Als er één schaap over de drempel is, dan volgen er meer.
Vele bijen maken het stuifmeel dun.
Armoede is natuurlijk geen schande, maar is vaak wel vermoeiend om aan te zien.
De dood is slechts de stilte in de zaal,
nadat het laatste woord geklonken heeft.
De dood is een ontroering.
Ik zie ook nooit zo erg het verschil tussen de underdog en de überhund. Misschien dat de underdog een überhund is, die zichzelf in de gaten heeft.
Een schrijver moet afstand nemen tot de personages en de situaties die hij beschrijft, maar hij mag niet te veel afstand nemen, anders wordt schrijven hetzelfde als insekten bestuderen.
Het leven is een elastiekje. Je rekt het uit tot het knapt. Waar je mee begint, daar eindig je mee.
In het leven ben je voor jezelf een raadsel, maar na je dood weet iedereen opeens heel goed hoe je was - hadden ze je het maar eerder verteld.
In de letterkundige vijver hebben de kikkers de zonderlinge gewoonte om zichzelf op te blazen.
Schrijven is kijken met je ogen dicht.
Godzijdank heeft een ziel geen billen.
In het zuiden is het dikwijls warmer dan in de liefde.
Auteursrechtelijk beschermd