Niet ‘geen’ maar ‘een’
In het vorige nummer van Poëziekrant is in de bijdrage van Jean-Paul Den Haerynck over de Postmoderne poëzie in Vlaanderen een storende zetfout geslopen. In het fragment dat handelt over ‘Brems en de dubbele poëtica’ staat: ‘Zo zijn er toch essentiële verschillen tussen de pomo-tandem Spinoy / Van Bastelaere en enkele ‘maniëristische’ voorlopers, bij wie de taal zelf en niet de werkelijkheid uitgangspunt is voor het gedicht (...). De laatsten schreven nog geen centripetale lyriek (..)’. De aandachtige lezer zal allicht onmiddellijk hebben begrepen dat hier ‘een centripetale lyriek’ diende te staan.