Poëziekrant. Jaargang 15

[p. 45]

Kort

Bubi 1991

De nieuwe wegwijs in de Vlaamse jeugdliteratuur, Bubi 1991, is er. Opnieuw werd er aan het boekje gesleuteld. Het meest opvallend is wel het grotere formaat: van 12,5 op 20 naar 15,5 op 22. Dit schiep uiteraard meer mogelijkheden voor de layout, al werden die jammer genoeg niet steeds functioneel gebruikt. De grote indeling in woord vooraf, boekbesprekingen, opinies en klapper bleef behouden, terwijl de volledige inhoudsopgave verdween.

De hoofdbrok wordt ingenomen door een bloemlezing van uitspraken van de kinder- en jeugdjury's van bekroonde en geselecteerde boeken. Positief is dat de begeleidende (en vaak misleidende) commentaren van volwassenen minimaal blijven. De inbreng van de redactie beperkte zich tot een korte inhoudsopgave en het selecteren en ordenen van de uitspraken van de K.J.J. Dirk Musschoot, Agnes Verboven, Majo De Saedeleer en Greet De Boeck geven hun opinie over respectievelijk het maken van non-fiction, het uitgeven van (prenten)boeken, promotie en het verkopen van kinderboeken.

De klapper bevat alfabetische lijsten van jeugdauteurs, vertalers (erg onvolledig), illustrators, uitgeverijen, organisaties, kinderboekenwinkels, tijdschriften en hun recensenten (een verwarrend allegaartje), bekroningen en een bibliografie met de produktie van Vlaamse auteurs van het afgelopen seizoen 1989-90, aangevuld met de geplande najaarsproduktie van 1990. Deze klapper is een buitengewoon handig instrument voor wie op een of andere manier met kinderboeken te maken krijgt. (Jan Van Coillie)

Inge Sierens e.a., Bubi 1991. Dedalus, Antwerpen, 1990, 96 p., fl. 17,50; 350 fr.

Luisterplezier

In zijn Gruwelijke Rijmen vertelt Roald Dahl hoe het er in de oude sprookjes echt aan toeging. Sneeuwwitje en de dwergen worden met de toverspiegel stinkend rijk. Roodkapje knalt de wolf neer en maakt een tas van het derde biggetje. Met hetzelfde genoegen typeert Dahl negen ‘Rotbeesten’: onder meer een varken dat de boer opeet, een krokodil die 's nachts de trappen opsluipt en een bombarderende koe. Dat je de dolle tekeningen van Quentin Blake moet missen, wordt ruim goedgemaakt door de kleurrijke vertelstijl van Jan Meng die op een enige manier het geniepige plezier van Dahls verhalen vertolkt.

Karlsson vliegt weer is het vervolg op Karlsson van het dak van Astrid Lindgren. Opnieuw zorgen de streken van het eigenwijze dikke mannetje voor een klein uur luistergenot. Verteller Frank Groothof heeft zich weer knap in de personages ingeleefd, waarbij vooral Karlsson bijzonder levendig naar voor komt.

Onder de vijftig door Wieteke van Dort ‘ritmisch vertelde’ Rijmpjes en versjes uit de nieuwe doos van Han G. Hoekstra zijn er een flink aantal aanstekelijk genoeg om ze na een paar luisterbeurten mee te zeggen.

In Heksen en zo leest Annie M.G. Schmidt vier van haar eigenzinnige sprookjes voor. Ze bezitten alle ingrediënten van de oude sprookjes, maar trekken die meteen op flessen of mengen ze met elementen uit onze huidige leefwereld.

In elk stilistisch verfijnd verhaal doorprikt ze ook kleinmenselijke trekjes als arrogantie of misplaatste trots. Schmidt zelf leest de teksten rustig, nuchter maar toch meeslepend voor. (Jan Van Coillie)

Roald Dahl, Gruwelijke rijmen, I.C., Amsterdam, 1990, fl. 14,90; 295 fr.

Han G. Hoekstra, Rijmpjes en versjes uit de nieuwe doos, I.C., Amsterdam, 1990, fl. 14,90; 295 fr.

Astrid Lindgren, Karlsson vliegt weer, I.C., Amsterdam, 1990, fl. 14,90; 295 fr.

Annie M.G. Schmidt, Heksen en zo, I.C., Amsterdam, 1990, fl. 14,90; 295 fr.