7 vragen aan...
Khalid Boudou (1974) won in 1998 de El Hizjra Literatuurprijs met het verhaal ‘Stemmendans’. In 2002 won hij het Gouden Ezelsoor met zijn roman Het schnitzelparadijs. Deze roman is vertaald in het Italiaans, Engels en Duits. Vanaf september 2005 draait de verfilming van Het schnitzelparadijs in de bioscoop met rollen van o.a Tygo Gernandt en Frank Lammers, in de regie van Martin Koolhoven(zie recensie op p. 13). Najaar 2005 verschijnt Boudou's nieuwe roman De president bij de nieuwe uitgeverij Rothschild & Bach.
Wat is je vroegste herinnering?
Mijn vroegste herinneringen zijn vaag. Dorpje in Marokko. Lemen huisjes, bokkige ezels, manke geiten, stenen gooiende blagen, troostende oudjes; kortom van die herinneringen die je zou kunnen bundelen in een jubileumuitgave Schrijven tussen twee culturen. Een van de vroege herinneringen die wel een helder beeld bij me schept, is mijn eerste dag in Nederland. Ik was vier. Samen met mijn broertje en een neef viel ik van de trap. Veel bloed en hysterische moeders. Dat was mijn eerste kennismaking met hysterische vrouwen en Hollandse degelijkheid.
Waar heb je echt een hekel aan?
Ik heb aan veel dingen een hekel, maar daarin vind ik doorgaans ook de grap. Voorbeelden? Aan al die stompzinnige enquêtes die gehouden worden op de markt onder pitbull sjorrende, roze leggings dragende huismoeders. Vaak overdag, wanneer de rest van Nederland gewoon aan het werk is. En die enquêtes zijn dan zogenaamd representatief. En snobs die, nadat ze een lezing hebben gegeven, blikjes Heineken stelen ‘voor in de trein naar huis’.
Wat is jouw recept tegen een rothumeur?
Seks, koffie, muziek en Bukowski. In die volgorde.
Welk boek heeft jouw leven veranderd?
The catcher in the rye van Salinger bracht me als puber tot inkeer. Daarvoor had ik een hekel aan bedrukt papier.
Wat zou je willen veranderen aan jezelf?
Ik zou soms wat meer rust in mijn Berberse donder willen hebben. Hoewel ik me ook wel kan vinden in de bekende uitspraak van Fassbinder: Slapen kan ik wel als ik dood ben.
Wat is belangrijker, vorm of inhoud?
Vorm wordt wel eens onderschat. Een cracker is dan wel gezond, maar hij heeft geen smaak. Ik eet hem dus niet op. Eenzelfde cracker die belegd is met smaak, is niet alleen veel lekkerder; hij werkt uitnodigend, en als je hem eet, prikkelt hij sterker je zintuigen, waardoor je dus ook zijn inhoud sterker ervaart.
Aan wie moet Passionate Magazine eens aandacht besteden?
Angst van Nederlandse schrijvers voor engagement of aan Kazachstaanse literatuur. Van die laatste is in Nederland nog weinig bekend.
foto Raphael Drent
Auteursrechtelijk beschermd
