Literair koken
Een boek, vol van bloed en zoet
Aan organen geen gebrek in Bruiloft aan zee (1996), de debuutroman van Abdelkader Benali. Als inzet in een liefdesspel, organen als metafoor. Hart en nieren worden aan de voeten van moeders geworpen teneinde van die moeder los te peuteren de gezochte vrouw met de smaak van boter versmolten met honing op een laag vuurtje. Een hoge inzet, maar belangrijk was dat Mosa van haar hield, met zowel zijn gehele hart als lever en milt, dat hij haar zou beminnen gelijk een boer zijn stuk grond beplant met uien. Een boer heeft het niet altíjd moeilijk in zijn dagelijks bestaan. Je moet gewoon doen wat onze voorouders al honderden jaren voor ons hebben gedaan, wat mijn vader me heeft geleerd en wat ik jou zal leren: je neemt je zaad, strooit het uit en hoopt dat Sidi Rabi de rest zal doen.
Aan uien geen gebrek. Als inzet in een liefdesspel, uien als metafoor. Brood met rauwe uien blijkt in de praktijk beter te werken dan een daadwerkelijk uitgerukte milt. Het enige wat de papa en de mama van de latere Lamarat Minar, genoemd naar de opa van een taxichauffeur, scheidt is een rij alles overwoekerende cactussen. Alles wat betrekking heeft op de genegenheid tussen die twee vindt plaats op dit hotse-pluk-ze-schil-ze-eet-ze-knotse stukje grond. De liefde bloeit samen met de cactusvruchten op. Organen worden in de strijd gegooid. Honger krijgt de moeder ervan. Ze rent naar huis, rent weer terug met brood, met rauwe uien. Samen eten ze de lekkernij op, terwijl ze elkaar diep in de ogen kijken.
Het vervolg laat zich vermoeden:
(Uit ‘De Doe-Wat-Ik-Doe-Cursus deel I les A, Koken voor twee’ van Lamarat Minar:) Men neme een dorpje aan goed zout zeewater, giete daarin 50 cl van elk een man en een vrouw en voege daarbij een laagje eeuwige verbintenis van eerste persing dat men de eerste dag op een laag pitje laat warmbakken totdat de tweede of derde dag de olie zo warm is dat het niet anders kan dan er van bladgroenten ontdane gasten, plus hun monden, trommels en vrouwen (oejoe-joejoe - daar ga je, moeder) bij te voegen. Meng deze het liefst met een houten lepel die bij meerdere bruiloften in gebruik is geweest; dit brengt zoiets onbepaalds als geluk en voorspoed naar het schijnt, naar gezegd wordt, ook al staat het in geen enkel kookboekje, dat zweer ik u.
Wat wel in boeken gekookt wordt, voor wie na de bloeddorst nog honger over had, is bijvoorbeeld dit bezadigde recept:
| 2 grote aubergines |
| middellands zeezout |
| 45 g bloem |
| platte eetlepel chilipoeder |
| 1 el gemalen komijn |
| 1 el gemalen koriander |
| 1 kopje yoghurt, mengen met heel veel munt, die je zelf scheurt |
Aubergines in plakken snijden, zout erin laten trekken en 20 minuten laten staan. Afspoelen en in het mengsel van bloem en kruiden deppen. In een (schone) frituur in 2 minuten goudbruin bakken. Met munt-yoghurt. opdienen.
Erbij drink je best thee, muntthee, waarin 6 à 7 couscouslepels suiker.
Joris Michels
Auteursrechtelijk beschermd