7 vragen aan...
Hanz Mirck (1970) is boekverkoper, vertaler, muzikant, maar vooral schrijver. Hij debuteerde in 2002 met de dichtbundel Het geluk weet niets van mij (uitg. Vassallucci), die werd genomineerd voor de C' Buddinghprijs. Een tweede dichtbundel (werktitel: Wegsleepregeling van kracht) is in voorbereiding. Onlangs verscheen zijn romandebuut Het Godsgeschenk.
Wat is je vroegste herinnering?
Ik denk van mijn vierde. We waren net verhuisd en het water in de vijver van de nieuwe tuin moest ververst worden. Ik schreeuwde heel de buurt bij elkaar omdat ik bang was dat de vissen het niet overleefden als ze al het water eruit haalden.
Waar heb je echt een hekel aan?
Aan tijdgebrek. Ik kom echt tijd te kort om te schrijven omdat ik moet werken voor mijn brood. Gelukkig komt er langzaam verandering in die situatie en levert het schrijven meer geld op. Maar vooralsnog begint mijn dag pas om zes uur 's avonds, als ik klaar ben op mijn werk.
Wat is jouw recept tegen een rothumeur?
Diverse. Optreden en merken dat je de zaal raakt met je werk. Heel hard gitaarspelen. Of schrijven over iets triests.
Wat zou je willen veranderen aan jezelf?
Ik leef vanuit mijn gevoel. Dat werkt erg goed bij schrijven en muziek maken maar maakt je ook erg kwetsbaar. Ik zou wel wat bedachtzamer willen zijn. Maar dan rem ik mijn gevoel weer af.
Welk boek heeft jouw leven veranderd?
Ach, zoveel. Elk goed boek verandert je leven. Wat me nu te binnen schiet: het werk van Lucebert. Toen ik dat las en hoorde begreep ik dat het moet zingen. En het werk van Nabokov die me leerde dat je een elegant spel moet spelen met de lezer.
Wat is belangrijker, vorm of inhoud?
Vorm is niets zonder inhoud maar wat is inhoud zonder vorm? In een goed kunstwerk kun je vorm en inhoud niet scheiden, zijn ze één. De vorm ‘sonnet’ is niks anders dan een stel regels, het leeft pas als je er een schrijft. Een goed sonnet geeft zin aan die vormvoorschriften; maakt ze noodzakelijk.
Aan wie moet Passionate Magazine eens aandacht besteden?
Aan Bernhard Christiansen, de Utrechtse schrijver/performer. Het wordt erg tijd dat hij ontdekt wordt. Hij is een soort kruising van Daniil Charms, de Russische absurdist, en Toon Tellegen, maar dan beter. Als hij optreedt heeft-ie ook iets van Toon Hermans want als hij een goeie dag heeft moeten ze al lachen als hij opkomt.
Auteursrechtelijk beschermd