Passionate. Jaargang 12

Literariteiten

‘Onweerstaanbaar als diamanten’

Bling! is de debuutroman van de Amerikaanse Erica Kennedy, schrijfster van mode- en entertainmentartikelen voor tijdschriften als US Weekly, Vibe en In Style. In haar werk vond ze de interviews met hiphopsterren altijd het interessantst ‘because they are uncensored, funny, and most of them have amazing success stories. I had so much juicy info that I decided to spin it all into a book.’ (www.book-remarks.com). Het boek is geen sleutelroman in de meest letterlijke betekenis, maar het geschetste beeld van de commerciële hiphopwereld is direct herkenbaar. De mooie, naïeve superster in wording, de succesvolle platenbaas met zjjn knechtjes en slaafjes, de producer/wannabe-rapper, de clown-rapper, de crime-rapper, de serieuze rapper, de vreselijke types die om beroemdheden en geld heen hangen... En je hoeft maar naar MTV's Cribs te kijken om te weten hoe poenig de huizen zijn, hoe groot de auto's en hoe stampensvol de zwembaden. Die verwijzingen naar de hiphop/r&bwereld zijn grappig, en dat is eigenlijk meteen het sterkste punt van het boek: de humor. De personages zijn stereotypes maar geloofwaardig, en hun dialogen zijn sterk tongue-in-cheek. Het verhaal gaat over het streven van twee personen om groot te worden: Mimi als zangeres die haar

[p. 5]

eigen teksten schrijft en toon bepaalt, Lamont Jackson als baas van het populaire hiphoplabel Triple Large Entertainment, die een nieuwe stroming aan zijn label wil toevoegen. Lamont contracteert Mimi en tovert haar om tot ghetto-fabulous superster. Mimi wordt meegesleept in de decadente blingwereld van trendy clubs, hippe kleren en beroemde vrienden. Als ze geconfronteerd wordt met de keerzijde van het succes is het aan haar om de controle over haar teven terug te krijgen. Het boek verscheen in de VS bij Miramax (die het ook zal verfilmen) en in Nederland bij Vassallucci. €19,50 www.vassallucci.nl

The Ledge

Niet glamoureus maar wel strak, leuk en informatief: de nieuwe literatuursite ‘The Ledge’, opgezet door Stacey Knecht, recensent Tsjechische literatuur voor NRC Handelsblad en voormalig redacteur van literairnederland.nl, en vormgegeven door web-ontwerper Maurits de Bruijn. ‘The Ledge is een onafhankelijk platform voor literatuur. Hier staat het “literair gesprek” centraal. Er verschijnen wekelijks gesprekken met auteurs, vertalers en critici uit binnen- en buitenland. De site biedt ook een digitale, alsmaar uitdijende versie van Pieter Steinz' lees-gids Lezen &cetera en een actuele verzameling links naar literaire evenementen.’ De gesprekken zijn interviews die Stacey voert met schrijvers uit binnen- en buitenland en dankzij de medewerking die ze heeft weten te krijgen van vele uitgeverijen zou dit wel eens de meest relevante literatuursite van Nederland kunnen worden. Behalve nieuwe interviews zullen ook steeds boeken worden toegevoegd, van klassiek tot recent: ‘De site moet uitstralen dat het steeds groeit, en onuitputtelijk is.’ Vooralsnog is de site een beetje lastig te bedienen, of eigenlijk heel makkelijk als je houdt van (ver)dwalen. Al struinende weet je niet meer waarnaar je op zoek was, maar dat schijnt de bedoeling te zijn. ‘Je gaat straks het gebouw in: daar vind je ook de gesprekken. Kijk rond, raak zoek, zoek op. Elke week komt er een nieuw gesprek bij, als alle kamers vol zijn gaan de eerste gesprekken naar de Library (een archief) en blijven voor altijd beschikbaar.’ Ook wordt er nog volop gewerkt aan de verbetering van de navigatie en is de site in het voorjaar compleet tweetalig. Haast is verboden dus, maar een avondje lekker lezen op het scherm gaat prima. Bekijk de site en geef je op voor de nieuwsbrief op: www.the-ledge.com (met dank aan een interview op www.literatuuronline.nl, de andere relevante literatuursite)

‘It's all about Love, Looks and Literature’

Het nieuwe tijdschrift La vie en rose noemt zichzelf ‘een reactie op alle “reality” van nu, op de kale vluchtigheid van alledag’ en wil deze reality bestrijden door te ‘versieren en vergulden’. In het eerste nummer (winter 2004-2005) van dit tijdschrift dat een combinatie (‘unieke tweedeling’) wil brengen van mode en literatuur, zijn van de 181 bladzijden er een 40 besteed aan literatuur, maar daar moetje dan de sheba-advertentie, het colofon en nog wat overbodigs van aftrekken. Uit pure flauwigheid ben ik verder gaan tellen: tien pagina's voor een fragment uit het nieuwe boek van Renate Dorrestein dat op het moment van verschijnen van dit nummer al lang en breed in de winkel lag, vooruit, drie aan een voorpublicatie uit het boek De Jane Austen lees-club van Karen Jay Fowler en vijf aan een kort verhaal door Herman Brusselmans. Verder een aantal uitermate summiere rubriekjes: poëziebespreking en - recensies door Tjitske Jansen, ‘het klassieke boek van’, ‘het fragment’, ‘de brief’, boeksignalementen en het ‘verhaal achter de cover van een boek’ (nee, niet de inhoud achter het omslag, maar het verhaal achter het plaatje op het omslag van een boek). En tot slot: een interview met Jules Deelder (eerste vraag: ‘wat was uw lievelingssnoepje?’, laatste vraag: ‘welke les heeft het leven u geleerd?’) Jammer hoor, met zoveel grote, spinnende, ronkende namen op de medewerkerslijst zou je wel wat verwachten. Maar wat krijg je immers als je kale vluchtigheid versiert en verguldt?

Aafke van Hoof