Literair koken
Het kwam door Isabel Allende; we hadden haar Afrodite gelezen. Een hommage aan de culinaire erotiek vol levenswijsheden, recepten en saillante details uit het bewogen leven van de schrijfster. Ze vertelt over haar omgang met de dood van haar dochter, maar ook hoe ze haar man ontmoette. Vroegere vrijages worden evenmin geschuwd. Zo op het eerste gezicht een corny boek, maar eten moeten we toch.
Mijn vriendin en ik hadden al onze kleren uitgedaan en hulden ons in keukenschort. Zij ontvelde de knoflook en ik sloeg aan het uien snijden. Iedereen weet dat zulks traanloos verloopt als men vloeistof in de mond houdt. Water en wijn hebben wat dat betreft een erotisch ondersteunend effect. Water om het lichaam fit en de geest helder te houden, wijn voor de mystieke touch en broodnodige normvervaging.
Na de prelude van Feestelijke Champignons (bereidingstijd 5 minuten) ging dan eindelijk het deksel van de soeppan. De soepbasis moest nu door de blender gevoerd worden. Dit bleek ingewikkelder dan gedacht. De blender sloot niet en een derde deel van de soep verdween achter de koelkast. Bij de tweede poging ging alles wél naar behoren.
Terwijl de Risotto in de keuken achterbleef, deden wij ons te goed aan de Verzoeningssoep. Deze werd heet gegeten. Normaal gesproken nemen we de tijd om sexy uit de kleren te gaan; ditmaal belandden we verstrengeld op de vloerbedekking. En de Risotto? Die kon wachten.
De ingezette recepten: