Passionate. Jaargang 10

[p. 34]

drie gedichten
Jacoline de Heer

Het was zomers schuld
dat verstoppertje spelen
en hutten maken mij verveelde,
het huisje in het bos mij haatte,
en ik meer meisje was dan maatje.

Misschien had het te maken met het badpak,
rood met witte strepen, rode knoopjes,
dat mijn moeder samen met mij had gekocht.

Jij had het blijkbaar ook gezien,
want toen ik op de rand zat van het zwembad,
mijn dunne benen in het water, zag ik
de mooiste salto die er ooit gemaakt was.
En tot mijn verbazing
kwam je ter hoogte van mijn tenen
boven water.

Wanneer ik ziek was
en naar buiten staarde
stonden de wolken stil
werd het huis een boot
en de buikpijn
van de kapitein
vergeten.

[p. 35]

Metaalmoeheid

 

rookpluimen voor de zon geven

 

het idee van het een geplakt op het ander

 

even verderop wordt de zon

 

in vakjes geknipt door een hek

 

je moet er niet te lang in kijken

 

 

 

nu staat ze laag

 

een grote gouden bal

 

boven het stads metaal

 

 

 

dat lang had uitgeslapen

 

onder een aardlaag

 

maar werd gevonden

 

 

 

hij was al bang dat ze er dit van zouden maken

 

maar nu met die zon erboven

 

valt het mee