Passionate. Jaargang 10

[p. 13]

2 gedichten
Samir el Gamal

Zwolle: je hing op het balkon
als een kadaver aan de stang

Het rook er naar de zolder
van een wederopbouwpand

In Nunspeet deed ik mijn best vers
hooi te ruiken, jouw lijf te voelen

weer jong te zijn, ravotten
in de stallen tussen de paarden

Bij Putten tussen de lichamen
door leek het even of je me aankeek

Ik zat op een klapstoeltje
klein, met heel mijn wezen

(waren we Nijkerk al voorbij?)
verschrikkelijk vermoeid te wezen

Liever had ik uit mezelf gekropen
een wilde waaier, sterrenmeer. Nee:

in Amersfoort stapte je uit. En ik
zit hier nog steeds. Vergroeid

met het klapstoeltje, de zolder-
geur. Slaap op rangeerterreinen.

Ze kennen hem wel de verpleegsters
Op hun gemakkelijk te wassen klompen
Klikklakken langs hem heen knikken soms
Vragen of hij een kopje meedrinkt. Sterrenmix.

Van bezoekuur tot bezoekuur
Zit hij naast een leeg bed
En praat wat geruststellende woorden
Voor zich uit. Een sinaasappel
Rolt van hand naar hand

Het bed nodigt hem uit
Het beddengoed lokt hem
Met zijn eigen vormen

zo te zitten en te denken of nee niet denken mijmeren over
waar ze bleef en hoe dit afloopt en hoe je vergeet en vergeten
wordt en waarheen leidt de weg en wat de avond brengt of
de tv-gids nog wel houvast biedt

Hij is geen patiënt
Hij is op bezoek