Passionate. Jaargang 8
(2001)– [tijdschrift] Passionate–
Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 6]
| |
[pagina 7]
| |
Ondertitel
Wij presenteren voor u vanavond
een film van de dood: let op
deze scenes, onthuld door beschadigd celluloid
niet gesponsord en belastingvrij.
Wij vragen slechts deze dingen:
Alle kauwgum moet onder de stoelen worden geplaatst
of snel doorgeslikt, alle zakken popcorn
moeten in de foyer worden achtergelaten. De deuren
zullen gesloten blijven gedurende
de voorstelling. Raadpleeg a.u.b.
uw programma's: let erop dat er
geen uitgangen zijn. Dit is
een noodzakelijke voorzorgsmaatregel.
Verwacht geen dialoog, of het geluid
van enige menselijke stem: wij achtten het raadzaam
deze voorstelling te synchroniseren met
gegil van varkens, langzaam geluid van vuurwapens,
de scherpe droge klik
van lege snoepautomaten.
Wij zeggen opnieuw: er zijn hier
geen uitgangen, geen omkoopbare bewakers,
geen toiletraampjes.
Geen slot aan de film, tenzij
het uw eigen einde is.
Doe de lichten uit, herinner
de operateur aan zijn vakbondskaart:
zit voorovergebogen, laat het scherm uw erfdeel
onthullen, de logica van uw bestemming.
Subtitle
We present for you this evening
A movie of death: observe
These scenes chipped celluloid
Reveals unsponsored and tax-free
We request these things only:
All gum must be placed beneath the seats
Or swallowed quickly, all popcorn sacks
Must be left in the foyer. The doors
Will remain closed throughout
The performance. Kindly consult
Your programs: observe that
There are no exits. This is
A necessary precaution.
Look for no dialogue, or for the
Sound of any human voice: we have seen fit
To synchronize this play with
Squealings of pigs, slow sound of guns,
The sharp dead click
Of empty chocolatebar machines.
We say again: there are
No exits here, no guards to bribe,
No washroom windows.
No finis to the film unless
The ending is your own.
Turn off the lights, remind
The operator of his union card:
Sit forward, let the screen reveal
Your heritage, the logic of your destiny.
| |
[pagina 8]
| |
Voor mijn dochter
Kijkend in mijn dochters ogen lees ik net
onder de onschuld van ochtendvlees
verborgen, doodstekens waar zij niet op let.
Koudste winden hebben dit haar doorwaaid, een netwerk
van zeewier knoopte zich om die miniaturen van handen:
het langzame gif van de nacht, minzaam en tolerant,
heeft haar bloed bewogen. Dorre jaren die 'k heb gezien
en die de hare kunnen zijn, verschijnen: vuile, talmende
dood in zekere oorlog, de slanke benen groen.
Of zij, met haat gevoed, geniet van de prikkel
van andermans doodsstrijd; misschien de wrede
bruid van een syfiliticus of een gek.
Deze speculaties verzuren in de zon.
Ik heb geen dochter. Vraag er ook niet om.
For my daughter
Looking into my daughter's eyes I read
Beneath the innocence of morning flesh
Concealed, hintings of death she does not heed.
Coldest of winds have blown this hair, and mesh
Of seaweed snarled these miniatures of hands;
The night's slow poison, tolerant and bland,
Has moved her blood. Parched years that I have seen
That may be hers appear: foul, lingering
Death in certain war, the slim legs green.
Or, fed on hate, she relishes the sting
Of others' agony; perhaps the cruel
Bride of a syphilitic or a fool.
These speculations sour in the sun.
I have no daughter. I desire none.
| |
[pagina 9]
| |
Aspecten van Robinson
Robinson kaartspelend in het Algonquin; een dun
blauw licht komt eens te meer neer buiten de blinden.
Grijze mannen in overjassen zijn spoken voorbij de deur geblazen.
De taxi's strepen de hoofdstraten geel, oranje en rood.
Dit is Grand Central, meneer Robinson.
Robinson op een dak boven de Heights; de boten
rouwen als verloren zielen. Water is leisteen, ver beneden.
Tussen geluiden van ijsblokjes vallend in glas beschrijft
een osteopaat, gekleed voor golf, een oude Intourist-tour.
Van hier af sprong de oude Gibbons, Robinson.
Robinson wandelend in het park, in bewondering voor de olifant.
Robinson die de Tribune koopt. Robinson die de Times koopt.
Robinson die zegt: ‘Hallo, ja dit is Robinson. Zondag
om vijf uur? Ja graag. 't Gaat goed. En met jou?’
Robinson alleen in Longchamps, starend naar de muur.
Robinson bang, dronken, snikkende Robinson
in bed met een mevrouw Morse. Robinson thuis;
beslissingen: Toynbee of luminol? Waar de zon schijnt:
Robinson in gebloemde zwembroek, blik op de branding.
Waar de nacht eindigt: Robinson in East Side-bars.
Robinson met tweed-jasje, Schotse schoenen,
zwarte das en oxford-overhemd. Geluidloos
juweliershorloge dat zichzelf opwindt, de akten-
tas, korte overjas, kleding voor het voorjaar, dit alles bedekking
voor zijn droef, gebruikelijke hart, droog als een winterblad.
Aspects of Robinson
Robinson at cards at the Algonquin; a thin
Blue light comes down once more outside the blinds.
Gray men in overcoats are ghosts blown past the door.
The taxis streak the avenues with yellow, orange, and red.
This is Grand Central, Mr. Robinson.
Robinson on a roof above the Heights; the boats
Mourn like the lost. Water is slate, far down.
Through sounds of ice cubes dropped in glass, an osteopath,
Dressed for the links, describes an old Intourist tour.
-Here's where old Gibbons jumped from, Robinson.
Robinson walking in the Park, admiring the elephant.
Robinson buying the Tribune, Robinson buying the Times. Robinson
Saying, ‘Hello. Yes, this is Robinson. Sunday
At five? I'd love to. Pretty well. And you?’
Robinson alone at Longchamps, staring at the wall.
Robinson afraid, drunk, sobbing Robinson
In bed with a Mrs. Morse. Robinson at home;
Decisions: Toynbee or luminol? Where the sun
Shines, Robinson in flowered trunks, eyes toward
The breakers. Where the night ends, Robinson in East Side bars.
Robinson in Glen plaid jacket, Scotch-grain shoes,
Black four-in-hand and oxford button-down,
The jeweled and silent watch that winds itself, the brief-
Case, covert topcoat, clothes for spring, all covering
His sad and usual heart, dry as a winter leaf.
Weldon Kees vertaling: J. Eijkelboom |
|
