Passionate. Jaargang 7

[p. 12]

King Kong Ki-Mi Ki-Mi O
- bewerking voor een film

[p. 13]

[p. 14]

‘King Kong Ki-Mi Ki-Mi O’ is een vrije bewerking van het traditionele volksliedje ‘Kikker ging op jacht’.

Meneer Kikker ging op jacht en hij reed
gewapend met pistool en zwaard
tot aan de voordeur van Mevrouw Muis
en hij knielde voor haar huis
Ki-Mo Ki-Mo Ki-Mo
Hij zei: ‘Wil je trouwen met mij?’
Daar beneden in die holle boom
Met een uil en een vleermuis en een bij

Mevrouw Muis had minnaars op bezoek
Ze kwamen allen naar buiten toe
En begonnen te vechten om Mevrouw Muis
Het was verschrikkelijk in dat holle huis
‘Mevrouw Muis, wil je trouwen met mij?’
Daar beneden in die holle boom
Met een uil en een vleermuis en een bij

Meneer Kikker pakte zijn pistool en zwaard
En hij doodde iedere minnaar
Ze bezochten de predikant, Mevrouw Muis en hij
En gingen direct op huwelijksreis
Halleluja, halleluja
Daar beneden in die holle boom
Met een uil en een vleermuis en een bij

Het verhaal is simpel. De galante Meneer Kikker gaat op weg om de nymfomane Mevrouw Muis het hof te maken, ‘gewapend met pistool en zwaard’. Hij rijdt naar haar huis. Hij doet een aanzoek. Mevrouw Muis heeft andere minnaars, die naar buiten stormen en vechten met de dappere kikker. Met zijn zwaard en pistool doodt Meneer Kikker alle minnaars. Onder de indruk van zijn heldhaftig optreden, gaat Mevrouw Muis met Meneer Kikker mee naar de predikant, die hen in de echt verbindt. Vervolgens gaan ze op huwelijksreis. Het verhaal vindt plaats ‘daar beneden in die holle boom/ met een uil en een vleermuis en een bij’, vergezeld van de kwaadaardige bezwering ‘King Kong Ki-Mi Ki-Mi O’.

Dit is de film:

Aanvankelijk is er geen muziek.

We zien de voorkant van een huis in een buitenwijk. We horen voetstappen binnen het huis. Een klein meisje met geel haar opent de voordeur en huppelt de trap af in het verblindende zonlicht.

Ze is een droombeeld van kinderlijke schoonheid in haar gele jurkje en gele sokken, met rode lintjes in haar vlechten. Ze draagt de witte vleugels van een toverfee. Ze is zes jaar oud. Ze opent het hek en loopt het voetpad op. Ze kijkt even achterom en gaat de straat uit. Haar glanzende zwarte lakschoenen klikken terwijl ze loopt. De camera volgt haar, observeert haar. Af en toe stopt ze om over haar schouder te kijken; de camera stopt ook. Ze loopt verder, iets gehaaster. De camera volgt haar op de voet. Ze stopt bij het kruispunt, kijkt de straat op en neer, steekt de weg over en betreedt een grasveld. Opnieuw kijkt ze achterom. Ze beweegt door het lange droge gras. Het knispert onder haar voeten. Het gras wordt steeds langer. Haar hoofd is gebogen, ze kijkt naar de grond. Ze stopt, kijkt nogmaals om, en bukt plotseling, het zicht uit. De camera beweegt langzaam, onheilspellend, naar de plek toe waar ze verdween.

[p. 15]

De camera vindt haar. Het meisje zit gehurkt, haar handen duwen het gras weg. Ze kijkt nog eens vluchtig naar de camera, naar ons, en staart dan naar het lange gras voor haar. De camera, die boven haar hangt, volgt haar blik, en beweegt dan voorbij haar. Diep het gras in. Dit is wat we zien:

In het noorden van Australië leeft de enorme reuzenpad. We zien deze in ruwe animatie, met gebruik van echte dode padden, om het verhaal van Meneer Kikker te vertellen. In de geheime microcosmos die het meisje heeft blootgelegd voor ons, zien we een kleine dierenwereld.

De muziek begint.

Meneer Kikker loopt door een woud; hij draagt een kleine rode broek, en een hoed rust schalks op zijn hoofd. Een miniatuurzwaard en -pistool onder zijn riem, een piepklein boeket in zijn hand.

Reuzenpadden spelen het voodoo-refrein, dat over de uil, de vleermuis en de bij. De bij is een pad verkleed als een bij, met een klein zwart en geel gestreept t-shirt en bewegende nepsprieten. De vleermuis is een pad in zwarte kleding met spookachtige vampierhoektanden, en de uil, een pad in een bruine gevederde jas met een klein omabrilletje. Deze padden komen steeds tevoorschijn wanneer het refrein weerklinkt.

Meneer Kikker gaat op jacht. Hij komt aan bij het huis van Mevrouw Muis en klopt op de deur. Mevrouw Muis, eigenlijk een rat, in een laag-uitgesneden jurk en met een blonde pruik op, laat hem binnen.

Binnen, geknield, geeft Meneer Kikker het boeket aan Mevrouw Muis en vraagt haar ten huwelijk.

De deur wordt opengetrapt en drie minnaars - padden - stormen binnen, met broeken aan en hoeden op. Ze bespringen de moedige Meneer Kikker, die zijn zwaard trekt en daarmee iedere minnaar doorboort. Vervolgens pakt hij zijn pistool en schiet ze alledrie door het achterhoofd, voor alle zekerheid. Mevrouw Muis bloost en valt flauw. Meneer Kikker is net op tijd om haar op te vangen.

Later verlaat het stel het huis. Mevrouw Muis draagt een prachtige witte bruidsjurk en een sluier. Meneer Kikker is oogverblindend in zijn witte smoking, met zijn onafscheidelijke zwaard en pistool verscholen onder zijn broek. Ze gaan op weg, terug door het woud.

‘King Kong Ki-Mi Ki-Mi O’ zingen de pad-uil, de pad-vleermuis en de pad-bij.

Meneer Kikker en Mevrouw Muis komen bij een minuscule kerk in een bos van kersenbomen. De predikant, een pad met een boordje om en met een Bijbeltje in de hand, staat buiten. Hij voltrekt het huwelijk. Ze kussen elkaar, terwijl de roze bloesem als confetti op ze neerdaalt.

De muziek stopt.

Een enorme druppel bloed spat uiteen, in slow-motion, op het hoofd van Mevrouw Muis, en doorweekt haar sluier. Meneer Kikker springt achteruit met getrokken zwaard en staart naar de hemel. Ook hij wordt geraakt door bloed, dat zijn smoking bevlekt. Meer bloed. Enorme druppels, in slow-motion. Een regen van bloed komt naar beneden. Dan valt uit de hemel, langzaam, een reusachtig rood lint.

Het scherm wordt zwart.

Nick Cave

vertaling: Erik Brus

Originele titel: ‘King Kong kitchee kitchee Ki-Mi-O - treatment for a film’, afkomstig uit King Ink II door Nick Cave (Black Spring Press, 1997, ISBN 0-94823825-9) met toestemming van Black Spring Press.