Passionate. Jaargang 4

[p. 20]

[Nawekken]

Ze is niet eerder zo dood geweest.
De nerf in haar beweringen is aangetast
en vaag wordt wat ze wil verwerven.

Ze jaagt haar huisraad op.
Wasgoed krijgt de kans niet om te drogen.

Ze groet de dingen nu ook 's avonds en 's nachts.

[p. 21]

 

Innerlijk verblijft ze aan het front.

 

En haar huid, dag en nacht schild

 

voelt dof aan en is doof

 

voor elk binnendringend geluid.

 

Verhoornd luisteren haar toppen

 

naar elke zenuwprikkel.

[p. 22]

 

Kleren verdraagt ze bijna niet.

 

Bezoekers wanen zich in de badkamer,

 

waar haar roze vlees wordt uitgekamd.

 

Zwarte kunststoftanden tikken de maat

 

tegen haar dunne schedelwand.

 

En iemand, niemand persoonlijk,

 

souffleert poreuze woorden.

 

Gelukkig is haar hart massief.

[p. 23]

 

Haar huis staat vol oude namen.

 

 

 

Het missaal met prentjes

 

die in stilte bidden voor de soldaten

 

van zijn heilsleer.

 

 

 

De ondersteek, in bruikleen gekregen

 

van de kruisvereniging.

 

 

 

Gering is de verleiding die uitgaat

 

van de onbesproken dingen

 

in het web op het nachtkastje.

 

 

 

Ze toont hen haar liefde

 

draadloos, zodra het licht aanslaat.

Theo Verhaar