Passionate. Jaargang 4

[p. 34]

Tussen de Rivieren

Ik lig in het gras tussen de Waal
en de Maas. Een dag die er wezen mag.
Zon, zo oud als Methusalem.

Een merel versleept mijn schoen,
de veter speelt voor worm. Ach,
de Waal, de Maas, de Vltava. Terug

naar de bron op dobberende dromen.
Een vis in het water. Witte wijven
schudden ongegeneerd 't eenzaam dons

leeg en ik scheer weer in een kurken
vestje door de woeste Sint-Jansstromen.
Rivier in meervoud, betrapt, ontsnapt.

De eeuwige voorbijganger, net als ik.
Net als vuurvliegjes op het fijne
verhemelte van de vervalende zomer.

Wolken daarginds aan de overkant:
bokshandschoen, olifant, kop van Jut,
hemd met kant.

[p. 35]

Er Woont een Lied in de Holte van mijn Oorschelp

 

Liefde maakt zwak, zingen

 

de kozakken.

 

's Avonds doorklieft

 

pijn de hemel.

 

Een streep bloed daalt

 

neer op het water, danst

 

op handgeklap van de golven

 

waarin Stenka Razin zijn

 

droomvrouw wierp. Liefde

 

maakt zwak, mopperden

 

zijn kozakken.

 

 

 

De Volga likt hardnekkig haar

 

wonden. Ze is hier maar

 

als je kijkt

 

is ze ook daar,

 

net Sjiva

 

met vele armen.

 

Tussen houten huisjes en

 

kloosterkoepels, tussen begeerte

 

en gebed, heimelijk ontroerd

 

door de manden met boleten

 

die ze naar de stad voert.

 

Ze weet met hoe

 

 

 

weinig de wereld wordt geregeerd.

 

 

 

Wij eten brood en zout.

 

Hier, in dit simpel

 

huisje kraakt 's nachts

 

het hout alsof liefde

 

op haar tenen binnensluipt.

 

Het verleden is weggespoeld.

 

Wij beiden

 

spiegelnaakt

 

vol grenzeloze passie

 

in onze bedding.

Jana Beranová