Passionate. Jaargang 3
(1996)– [tijdschrift] Passionate– Auteursrechtelijk beschermd
[pagina 48/x]
| |
[pagina 49/X]
| |
Lisboa antiqua
In het pathetische café
‘Het einde van de wereld’
bezingt een resolute stem
de ons bekende zee
en de straten uit een almanak
bevolkt door bestofte idealen
je kent het wel:
de dagen die ik achterliet
zijn als gras
maar in de diepe, diepe stroom
van mijn gedachten
zwem jij
minzaam wuivend
naar de uitgestorven vissen
maar als ik een fado
zou moeten zijn, welnu
dan één van minder woorden
geen vlinders
als opengeslagen prentenboeken
maar liever als de schaduw
van je sok.
|
|