Passionate. Jaargang 3(1996)– [tijdschrift] Passionate– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 6/d] [p. 6/d] Bleek huis 1 Huis met geblindeerde ramen, bleek en gaaf in zijn toverslaap. Huis met een tuinpad, twee oude kabouters bij de trap. De dag schuift het stapsgewijs de rivier in tot de nacht het verdrinkt. Zielsdiep. Ook ik verdrink. Iedere keer dieper. Het binnen heb ik opgeslokt. Nu zie ik meer het buiten. Mijn ogen zijn rode kerstballen lichtjaren hiervandaan. Mijn oren suizen. Er zit een zweep in de takken van de treurwilg. [pagina 7/D] [p. 7/D] 2 De vloeren kraken alsof er iemand schuifelt met trage tred van herinneringen, beteugeld door het gebint. Mijn opa die toveren kon met bijen? Of tante Marta met haar kromme knieën? Beiden al onder de zwarte zode tot op de graat opgevreten. Het huis is gebleven. Misschien blaast de wind met zijn lippen de luiken wel open en stromen golven van ratten over het raamkozijn. [pagina 8/e] [p. 8/e] 3 Het licht wordt dunner, de bomen strammer. Wakend bij het gesloten poortje ben ik een spijl in dit hek. De wolken rondom hebben de kleur van een roze droom. Over de weg zwalpt een herdersteef bloesemblaadjes op. Ons leven is maf. Kort als een leugen. Steen haalt dieper adem als berg, als huis, als graf. jana beranová Vorige Volgende