Passionate. Jaargang 2

[p. 8/d]

Uit eigen ervaring

Het jaar ligt op z'n rug, gevloerd
neemt de tijd. Celsius en Fahrenheit
zijn eensgezind, hun oordeel

breekt de planken open, maakt
insekten zeldzaam. Kippevel
ontbloot de graten van de ziel

naakt en zonder symmetrie.
Keldervocht en zwaartekracht
raken slaags. Papier begint te golven.

Weerzin wringt zich in de wervels
en pegels aan nagels verklaren de rest.
Wat scherp is krijgt een kartelrand.

Zo ook het uitzicht.
Dronken meandert een vrouw door het raam.
Het felgele oog van de nachtcycloop

parelt overtollig stikstof, kleurt
mens en sneeuw en schaduw blauw.
Wat stil is maakt een zacht geluid.

Haaks op het gezond verstand
ten prooi aan zintuig en impuls, ben ik
niet langer nog in staat

nabijheid uit te stellen.
Afstand is een paradox.
Dit nu is de horizon.

peter swanborn