Passionate. Jaargang 2(1995)– [tijdschrift] Passionate– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 8/d] [p. 8/d] Strandjutten blote voeten schuiven zich schommelend in het natte zand er bestaat nu alleen de vorm van de porie in de welvingen van cement zo leert de vis de aanwezigheid van de wandelaar zo vergist de kwal zich in het heilzaam pad van het water naar het wad ik tredsleep mijn voeten mank omdat de gedachte aan water me zwartgallig maakt onstuimigheid valt de denker ten deel vanaf het aanbreken der eenzaamheid en fel de wind zand goochelend langs de branding nu en dan onderbroken door onverstoorbare dingen die niets doen er zijn als monument in een tijd zoals daar zijn een gele laars een afgebroken staalkabel een gescheurd deksel het staketsel van een vlieger waarvan de naam de kwade geest op sleeptouw nam eens ik kijk naar het zeil de mond van de draak hangt er verscheurd en belabberd bij [pagina 9/D] [p. 9/D] geen wonder, denk ik, dat de naam van de pasgeborene wonderschoon geschonden wordt de impotentie van het dwaallicht toont zich onbarmhartig ik haal voorzichtig het lijk uit het zand vandaan en leg hem teder neer zo mooi, niet? die kleuren van een oud bestaan die geknakte botten de levenslijn gebroken onder het gewicht van de noordelijke winden verdween misschien wel elk gerucht over de geboorte over de naam het lot der boze goden is droevig in de heerschappij van high tech ratio is er geen plaats meer voor hen mijmer ik de zon gaat onder verveeld want begeleid door een grote grijze wolk de schaduwen groeien langs het golvende zand de duinrand omhoog wie zegent zijn kind nog wie behoedt het voor een kwade stroom anders dan met een vrome wens erik nout Vorige Volgende