Passionate. Jaargang 2

[p. 17/H]

Brand op zee

De dichter is ietwat achterlijk
maar wel aardig als hij
met fladderende handen
een vers celibreert

zij denken hij imiteert het licht
van een vuurtoren
dat naar onze gevoelens tast
iets van verdriet of verlangen

maar als hij onder applaus
struikelend het toneel verlaat
rijpt aarzelend hun oordeel
zijn woorden waren wrakhout.