|
| |
| |
| |
Barrett Watten
Slechte Geschiedenis (fragmenten)
Vertaald door Samuel Vriezen
III
Irakees
Irakees: enkele scenario's voor de dragers van een onderscheidingsteken of schandmerk. ‘Mijn man was chauffeur op de snelweg tussen Irak en Amman, hij vervoerde voedsel. Op de terugweg was er een luchtaanval in de omgeving van al-Rutba, 106 kilometer van Bagdad af richting Amman. De luchtaanval vond plaats en hij werd gedood. Hij reed met een andere man die naast hem zat. Na het bombardement sprong mijn man uit de cabine en rende ongeveer 25 meter weg van de truck. De vliegtuigen kwamen terug en schoten op hem; hij werd geraakt door machinegeweervuur.’ Dat krijg je dus als je op een zeker moment in de tijd Irakees lijkt te zijn. ‘Ik liep op Telegraph Avenue in Berkeley na een gênante lunch met Jerome McGann. Ik was me daarbij de hele tijd bewust geweest van het Irakese speldje op mijn hemd. Uit de menigte doemden steeds figuren op die zeiden, “Hé, een Irakees!” Dat was even voor begin februari. Maar ik dacht er altijd aan mijn speldje af te doen tijdens officiële bijeenkomsten op mijn werk.’
| |
IV
Oorlogsmuseum
Het Oorlogsmuseum: de uiteenlopende uitstallingen, presentatielogica's, intensiteiten ervan naar analogie met het Museum of Childhood, Bethnal Green, Londen (een tijdens de oorlog zwaar door de Duitsers gebombardeerde plek, thans stadspark dat kubieke kilometers steen bedekt). Alle uitstallingen zijn zo ontworpen dat ze de perfecte miniatuur vormen van een moment van verlies - zoals het oorlogsspeelgoed van Chris Burden, waarvan het losspringend plastic en de elektronische onderdelen de opgeschorte toekomst ervan oproepen, of Doug Halls diorama van mannetjes die aan flarden geschoten worden in gesimuleerde loopgraafjes. In het museum wijs ik Asa en zijn vriendje op een tekening van denkbeeldige machines die haken uitwerpen waarmee bovenmatige torpedo's worden geleid naar wachtende doelen, vijftig jaar voor de TOW-raket. ‘Stel je toch eens voor dat je zoiets mag bouwen,’ zegt het kind dat zijn zin kreeg. Het meeste materieel dat naar Irak gestuurd werd was ‘dual use’ in andere zin - trucks, machines, en onderdelen die net zo geschikt waren voor civiele als voor militaire doeleinden. En de bommen hadden ook twee
| |
| |
doeleinden - om Irakezen te doden en Amerikaanse levens te redden, maar ook om die Irakezen die niet gedood waren te redden, zo werd er uitgelegd. Omdat hij niet zo slim is als het kind dat zijn zin kreeg miste diens ‘domme’ tegenhanger het doel in 75 procent van de gevallen en moest uiteindelijk ophouden met school. Hoe geef je die gegevens weer, nu ze eenmaal zijn herzien? Laten we zeggen dat het ‘domme’ kind steeds opnieuw werd gedood door elke bom die geen doel trof. Geweld gebruiken doet pijn maar het toestaan van geleidingslasers die niet gericht blijven op hun bijsturingsdoel is nog veel erger. Dat soort misrekening zou jongens voor de hele school mikpunt van spot maken (en dan de pesterige opmerkingen achter hun rug om: ‘Het gebruik van verstikkende gassen is verboden’ - en wat dan nog?). In Bagdad werden zeker 300 kinderen en ouders verkoold in een bouwsel waarvan we wisten dat het voor burgers was; nieuwe verkiezingen voor de hele schoolmedezeggenschapsraad! Elders in de Perzische Golf gaan hospitaalboten voor de recuup met Jacuzzi's zorgen voor plezierige momenten tijdens een snipperdag. Maar we zijn schijnbaar veilig: de Haagse Conventie van 1954 en Protocol I van de Geneefse Conventie verbieden duidelijk aanvallen op kunstwerken. Geldt het stroomnet van een ontwikkelingsland als plek die deel uitmaakt van het culturele en spirituele erfgoed van zijn volk? Eenenzestig bruggen verspreid over heel Irak werden bijna allemaal meerdere keren gebombardeerd. Nu werpt een on-line editor tegen dat het imiteren van oorlog via elkaar snel verdringende strijdige opmerkingen geen argument tegen oorlog is - het kan evengoed een vorm van deelname zijn. Thermobarische explosieven, napalm, cluster- en fragmentatiebommen en 2,5-ton superbommen bedoeld voor de uitschakeling van leiders zijn elk in een eigen vitrine opgesteld. Stel je het ‘daisy cutter’-effect van een superbom van 7,5 ton voor die met
de hand uit de opening van een C-130 vrachtvliegtuig wordt geduwd - schokgolven deinen alle kanten op en maken alle gebouwen binnen 500 meter met de grond gelijk. Beschikte ik maar over zulke retoriek, dan zou ik in staat zijn om meteen een twaalf-kilometer-lang stuk van de ‘Snelweg des Doods’ te onthullen als een uitgerekt panorama dat een volle muur van de expositieruimte beslaat. In het oosten lag nog eens 100 kilometer snelweg bezaaid met overblijfselen van tanks, gewapende voertuigen, trucks, ambulances en duizenden lichamen na een aanval op terugtrekkende konvooien in de nacht van 25 februari. In een videotoelichting zei Generaal Thomas Kelly, ‘Veel zal er van hen niet over zijn’; het was zijn bedoeling om (lege vakjes invullen). Deze ruimte is gereserveerd voor een lege bedoeling die is verwijderd op gezag van de curator. Ik probeerde mijn zoon gewoon uit te leggen waarom ze al dat speelgoed van kinderen hadden afgepakt en in een museum hadden gestopt waar het alleen te zien was voor groepen onder begeleiding. Ik herinner me geen dieplader met negen lichamen erop, met
| |
| |
haar en kleding afgebrand, de huid verast door een hitte die zo fel was dat de voorruit ervan smolt. Als kind maakte ik met passer en liniaal lijntekeningen van oorlogsschepen en tekende dan nauwgezet de trajecten tussen wapens en doelen. Volgens het bewijsmateriaal bevatte elke bom 600 stukjes staal dodelijk tot op 15 meter, in strijd met de protocollen van de new sentence - alsof zo'n analogie zelfs maar nieuws was! Willekeurig gegeven bevelen maken van chaos een analogie voor waarom men niet kan doorgaan ons historische epos te schrijven. Het melkpoedergebruik in Irak bedroeg in 1990 2.500 ton per maand. Vooraanstaande nieuwslezers hebben verslaggevers geïntimideerd en geïnstrueerd en mensen geselecteerd om te interviewen. In oorlogstijd heeft kunst te stellen met tegengestelde impulsen om op uiteenlopende niveaus de controle te houden. Olieputten en pompen, pijpleidingen, raffinaderijen, olietanks, pompstations en tankwagens en trucks, en kerosinetanks worden hier in miniatuur getoond. Een wolk van flikkerende intertekstualiteit komt tot ontploffing, die een hoge bovendruk vormt en een knal of schokgolf teweegbrengt die alles binnen een oppervlak van 5.000 vierkante meter verwoest. Op die manier was mijn spraak uiteengevallen tot een vloeibaar explosief, niet in staat welk van de beelden ook te beschrijven die met afgemeten tussenruimte in de grote tentoonstellingsruimte stonden opgesteld. Maar bij wijze van eerbetoon aan de groene helikopter die aan het plafond van het Museum of Modern Art hangt wordt hier één Stealth F-117 getoond.
| |
XVI
19 april
Lege muren afgesloten met schrijftape. Die direct aanschouwelijke regel doet zich aan je voor met een afwezigheid die gegarandeerd wordt door een apparaat voor de overdracht van toegevoegde waarde dat automatisch de kosten van zijn betekenistoekenning indexeert. Het huis dat eerst opengelaten werd was nu zodanig afgesloten dat alleen het licht erin kon. Is het toeval dat om 10.00 AM, de ochtend van 19 april 1993, een leeg huis in een woonwijk van Oakland overal werd gereproduceerd als onze collectieve ondergang, in de fik op tv? Het vooruitzicht dat aan geïnteresseerde kopers werd getoond bestond uit een reeks kleine heuveltjes die elkaar tot in beschaafde doch ondenkbare verten opvolgen. Op een vlakte steeg een rookkolom naar het ijle van onbarmhartige luchten. Slechte geschiedenis - gewoon voorbereiding voor het schrijven van goede poëzie. Een vergroeide massa van overwoekerde takken en stammen sneed het licht af van donkere uithoeken waarin dieren jarenlang verscheurde boterhamzakjes hadden verstopt. Het bevoegd gezag waaraan ik mij eerder zou hebben moeten onderwerpen gaf pas later zijn fouten toe.
| |
| |
Opnieuw was het mijn opdracht om de gotische belemmeringen voor alles wat we wisten en waar we van hielden af te breken. Omdat ze niet bereid waren de muren af te breken priemden agenten er gaten in met vooruitstekend materieel om traangas naar binnen te spuiten. De reeks van hoeken en vlakken waar het voormalig ouderlijk huis uit bestond speelde met licht en schaduw op een volmaakte dag. Enkele van de meest hardnekkige en meest boeiende aspecten van zijn werk zijn subjectiviteitssporen die met geweld worden uitgewist. De opwinding van een net geopende witte piepschuimen consumentenelectronicaverpakking moet wederom ervaren worden. Het venster op het zuiden geeft een panoramisch uitzicht waarvan het licht neerdrukt met heel zijn verpletterende intensiteit. Onze dag raakt bezoedeld door een reeks slechte daden die erin zijn uitgevoerd. Je moet vertrouwen hebben in je drang om dingen onvermijdelijk weer te geven in een zekere vertekening. De blik op het zuiden, en alles viel een moment samen toen het lichaam werd losgelaten, wegdrijvend in een tijd van zuiver dans. Met gebruik van meerdere dia's en tekst maakte ik zinnen die steeds de focus van de gedachten van het publiek veranderden. Architectuur levert een solide fundering op zodra een bouwwerk tot de grond toe is afgebrand. God ziet de vorm van een sculptuur in de lucht; de mens kan enkel de muren van zijn axonometrie afbreken. Wiens examen was een ontwerpprobleem in drie dimensies? Ze wilden spiegels in woeste gebieden plaatsen vlakbij de overblijfselen van oude beschavingen die het niets van de wolken en de lucht zouden weerkaatsen op een specifiek moment, het midden van de jaren 70. Omtrek van uit smeulend as samengesteld lichaam begraven in de ondiepe put van een open graf. Er moet een manier zijn om totale syntaxis te schrijven. We weten alleen aan het begin van onze onderhandelingen met de lege pagina wie we zijn; de wereld is altijd een spookachtig nabeeld van die verdringing. Net aangekomen
in een nieuwe wereld begonnen ze het beschikbare onroerend goed op te kopen en hun soort wild te vermenigvuldigen. Leidt tot fouten. Wat voor taal hebben we nodig om van onze tekortkomingen af te raken? Als ik iets te zeggen heb, zal het dan worden gezegd als mijn tijd om is? Lege muren afgesloten met gewoontes, muurplanken verbonden met modder en tape. Een wervelende wolk van verbrandingsproducten bleef over nadat hun duizendjarige ontwerpen gereduceerd waren tot een moment op tv. Materialisaties die ons konden beschadigen waren gepolijste koperen knoppen toen we naar handvatten grepen en naar believen binnen traden. Ik nodig alle lichtspel uit tot alleen het uitzicht uit het raam (eiken, bruine heuvels) ons omlijst. Een handelsagent had door het lege huis gewandeld en foto's genomen van witte muren en railverlichting ter reproductie in een brochure. Ik wijs die mediainformatie af. De heringerichte keuken nodigt uit tot onmiddellijk gebruik.
| |
| |
| |
E
Gebeurtenis
Verslag van een autobotsing. Weersomstandigheden: bewolkt, regen, donker (geen straatverlichting). Feiten: om ongeveer 2026 uur ontving ik een radiomelding van een niet nader omschreven ongeluk. Arriveerde op de plaats van het ongeluk om 20.28 uur, 11 juni 1989. Omgeving: de I-80 in westelijke richting is een verhoogde betonnen snelweg met vier door kattenogen en witte geverfde strepen gescheiden banen. Naast de weg staat aan beide kanten een één-meter-hoge beton-en-stalen vangrail. Het wegdek heeft uitgesneden watergootjes. Voertuigen: alle vier werden op hun wielen aangetroffen in banen 2 en 3, zoals aangegeven in het diagram. Voorafgaand aan de metingen werden alle voertuigen verplaatst ten behoeve van het zware verkeer en wegens de gevaarlijke weersomstandigheden. In geen van de betrokken voertuigen werden mechanische tekortkomingen vastgesteld. Voertuig 1, groene Pontiac, bestuurder A had lichte schade aan de achterkant. Voertuig 2, witte Studebaker, bestuurder B en passagier E, had lichte schade aan de rechtervoorkant. Voertuig 3, witte Toyota, bestuurder C, had matige schade aan de achterkant en rechterzijkant. Voertuig 4, blauwe Audi, bestuurder D en passagiers F en G, had matige schade aan de linkervoorkant en achterkant. Verwondingen: bestuurder D had last van pijn in de rechterknie en het hoofd; passagier F had een bloedneus; passagier G had last van pijn in het rechterbeen. Personen D, F en G, allen uit voertuig 4, werden door een onbekende, passerende auto mobilist opgepikt en naar Highland Emergency Hospital gebracht. Verklaringen: bestuurder A zei dat ze op de I-80 richting west reed, baan 3, en achter een stilgevallen auto stopte. Een witte stationwagon stopte achter haar. Ze hoorde twee klappen en voelde daarna dat haar auto van achteren geraakt werd. Bestuurder B zei dat ze op de I-80 richting west reed in baan 3 en stopte achter een groene Pontiac. Toen raakte een blauwe Audi de rechterzijde van haar auto. Bestuurder C reed op
de I-80 richting west in baan 3 met ongeveer 40 à 50 km/u. Voor haar zag ze een witte stationwagon stoppen in baan 3. Ze vloog uit de bocht en raakte de achterkant van de auto met de rechterachterkant van haar auto. Bestuurder D reed op de I-80 richting west met 65 à 75 km/u in baan 4. Hij wisselde naar baan 3 en zag een voertuig voor hem uit de bocht vliegen. Hij draaide toen baan 4 in en raakte twee andere auto's. Samenvatting: voertuig 1 stopte op de I-80 richting west in baan 3 vanwege een stilgevallen voertuig voor haar; voertuig 2 stopte achter voertuig 1, ook op de I-80 richting west; voertuig 3 reed op de I-80 richting west in baan 3 met ongeveer 40 à 50 km/u. Toen bestuurder C zag dat voertuig 2 stopte verloor ze de controle. In een poging te stoppen vloog voertuig 3 uit de bocht en raakte de achterkant van voertuig 2 met zijn rechterachterkant. Voertuig
| |
| |
4 reed op de I-80 richting west met 65 à 75 km/u in baan 4. Bestuurder D wisselde naar baan 3 en zag toen voertuig 3 uit de bocht vliegen. Bestuurder D verloor toen de controle en slingerde naar baan 4 en ramde daarbij voertuig 2 aan de rechtervoorkant met zijn linkerachterkant en ook voertuig 1 van achteren met zijn linkervoorkant. Oorzaak: bestuurders C en D waren beide veroorzaker van deze botsing wegens te hard rijden ten opzichte van het overige verkeer en gezien de slechte weersomstandigheden (feitcode 22350 VC). Verdere geschiedenis: op of rond 28 januari 1990, tijdens een rit op Maple Street, bij Oak Avenue, Alameda County, werd onze verzekerde H geraakt door een voertuig bestuurd, volgens uw registratie, door bestuurder D. Bestuurder D vluchtte weg van de plek van ongeval. Bestuurder D raakte het voertuig van onze verzekeringsnemer op de linkervoorbumper en de deur; er zijn drie ooggetuigen en een politieverslag. We zijn de schade aan het opnemen en zijn voornemens een claim in te dienen voor de vergoeding van de schade van onze verzekeringsnemer. Om u van dienst te zijn is een retourenvelop bijgevoegd. Beste D: teneinde mijzelf te beschermen tegen verdere stress door gebroken beloftes die emotioneel lijden veroorzaken heb ik stappen ondernomen om een straatverbod te krijgen dat vanaf 16 juni 1992 van kracht zal zijn. Dit verbod is er om me ervan te verzekeren dat je niet in mijn huis of op mijn terrein zult verblijven zonder mijn toestemming. Dit schrijven is ook ter informatie dat er een voorbereidende hoorzitting zal plaatsvinden op 16 juni 1992 in Afdeling 1 van het Alameda County Courthouse. Het spijt me dat ik toevlucht moet nemen tot deze maatregel maar ik heb geen andere keus aangezien onze mondelinge overeenkomsten voor jou geen betekenis hebben. Melding: verdachte D heeft zonder mijn toestemming mijn terrein en huis betreden. Ik zal er mentaal onder lijden als hij volhardt in het inbreuk maken op mijn leefgebied. Vordering:
straatverbod toegekend.
| |
XXIV
Olympische Spelen
Ik werd slechte geschiedenis. Paarse slang steekt af tegen porseleinen tegels - de zevenkoppige naga van de Symbionese Liberation Army, 1973. Discours is enkel de politiek die we al kennen. Toen zagen we het arrestatieteam van de LAPD de eengezinsbungalow vernietigen met hen erin - zodat toen O.J. Simpson onze harten en zielen kwam binnenrijden honderdtwintig miljoen kijkers wisten wat ze konden verwachten, 1994. Nu zal hij alle verantwoordelijkheid op zich nemen. Gewoon een prachtdag waarop een miljoen zondaars een miljoen keer de biecht bij elkaar aflegt, in retrospectief uitgespreid in intervallen over de hele lengte van Capitol Hill, 1995. Ik werd slechte ge- | |
| |
schiedenis voor een ander - maar wat betekent dat? Dat ik zijn dood was, en dat hij zolang hij het ontkende kon doorgaan met leven? Ongehinderd rijdt er een witte Bronco de leegte in. Niet de slechte zoon wiens dood zijn leven is, maar de goede zoon wiens leven onze dood is. Het jaar 2000 als toespraak van de eeuw. Opnieuw werd ik slechte geschiedenis voor een ander - maar wat betekent dat? De komst van herhaling zal ze niet herhalen, een farce die de tweede keer een tragedie wordt. Nou goed dan: ‘Ben ik aan het divageren?’ - duidelijk te hebben gesproken met een vage r, 1943. Hier moeten we een goed leven onderscheiden van een slecht, maar nooit in enige ontkenning ervan. Slechte geschiedenis - slechts het herstel van goed leven, zelfs als er geen poëzie meer over is die Ezra Pound zou kunnen verdedigen als monsterlijke afwijking. Het is emotioneel geen opluchting als het gegil van de luchtalarmsirenes wegzakt om 1 PM bij het hernemen van oefenbombardementen voor Quemoy en Matsu, 1958. Wij zullen niet ten strijde trekken om een schending, hoe gewelddadig ook bedoeld. Dit ingewikkelde oppervlak verraadt een interne kracht waarvan ik haar dwing het dynamische werk te zien als iets anders dan een vaste massa die wordt
opgesomd als waarheid. Zodoende ging hij op zoek naar het gerecht dat hij het lekkerst vindt, verse hersenen - die hij in Cambodja had genoten, 1968. Nu, wat vormt er een limiet aan de menselijke wereld? De beledigden en vernederden, op scherp gesteld. Zij had haar paniekaanvallen altijd de vorm gegeven van uitbarstingen van verwijten aan mijn adres - op weg van de East Village naar het Guggenheim Museum, 2 januari 1993. En toen liet ik deze tekst bijna drie jaar liggen. Genredenken middels astrologische kaarten maakt King Kong tot een komedie uit nederlaag. Planeten staan op volgorde - Mercurius, Venus, Mars, Jupiter, Saturnus - in een eclips van overlappende data, 20 augustus 1996. Het is handig om hier bit te gebruiken voor binary digit. Christus' mannelijkheid zal nooit worden verlost. De witte plek duidt op een verdrukking die geen associaties oproept. Seyed Alavi verwijderde de data van kranten die op Nieuwjaarsdag overal ter wereld waren gepubliceerd als een installatie, 1991. Acht hardlopers zetten zich schrap en het startschot wordt gelost. Hier staan woorden van de boodschap geschreven boven de codegroepen in 1000 vrij gekozen bits. ‘Canada klopt V.S. (min Lewis) op 4 × 100 m. estafette.’ Definitie als feit kan worden beoordeeld vanuit een moreel standpunt en/of een normale toestand. Luitenant William Calley werd veroordeeld voor het vermoorden van 22 van de 300 burgers aangetroffen in My Lai, Vietnam, 16 mei 1968. Geluid van een pistool activeert sensoren in de startblokken. De boodschap zoals bedoeld luidt in correcte vorm: ‘Linford Christie (Verenigd Koninkrijk) ontbloot zijn rug na te zijn gediskwalificeerd voor de 100 meter sprint.’ Hoe een spiegel, weerkaatsend oppervlak, of lens er niet in slaagt precieze overeenstemming tussen woord en ding voort te brengen. Mijn ondervraging door een beambte van
| |
| |
de Canadese immigratiedienst, 15 augustus 1969. Als een hardloper te snel heeft gereageerd wordt de starter via een geluid in zijn koptelefoon op de hoogte gebracht. Eenmaal ontdaan van meerduidigheid worden alle boodschappen ondoorzichtig. 300.000 man groet Vlade Divac en tweevijfde van het nationale team van Joegoslavië. Deze zin getuigt van de ondeugdelijkheid of de wanorde van jouw geest. Ronald Reagan gaf National Guard-troepen de opdracht de luchtverkeersleidersstaking te onderdrukken, 1982. De reactietijden worden allemaal genoteerd met een printer naast de baan om te bepalen of er iemand te snel van start is gegaan. Uit hoeveel symbolen N moet een blok tekens bestaan zodat de entropie per blok nadert tot N maal de entropie per symbool? Als voorbeeld van ressentiment werkt een zelfgemaakte buisbom stukken beter dan de vingernagels van Gail Devers. En toen schreef ik, ‘Een feit is dat waar je niet aan voorbij kunt.’ De periodieke verandering van de schijnbare positie van hemellichamen komt van het gecombineerde effect van het licht en van de positie van de waarnemer. Het gebruik van een Browning machinegeweer om de rellen op Berkeley te onderdrukken, 1 mei 1969. Of 16-mm archiefmateriaal van overwinningsevenementen en emoties, op afroep hernomen, een perfecte formule voor publieksmanipulatie. Een afwijkend individu is iemand wiens gedrag substantieel verschilt van een standaard of norm. We vieren de Val van Saigon, 1 mei 1975. Toen nam ik de volledige verantwoordelijkheid voor mezelf - en heb sindsdien geen woord meer geschreven.
| |
Bronnen
III: Golfoorlog; ‘Eyewitness Interview: Widow of a Truck Driver in Amman, Jordan,’ in Ramsay Clark e.a., War Crimes: A Report on United States War Crimes Against Iraq (Washington, D.C., 1992); Daniel Davidson, Irakees Speldjesproject (1991); Barrett Watten, ‘Intention and Identity’ Artweek 22 (4 april 1992); Jerome J. McGann, ‘Contemporary Poetry, Alternative Routes,’ in Robert von Hallberg (red.) Politics & Poetic Value (Chicago, 1987); Representations.
IV: Golfoorlog; Museum of Childhood, Londen; Paul Walker, ‘U.S. Bombing: The Myth of Surgical Bombing in the Gulf War’ in Clark e.a., War Crimes; Chris Burden, oorlogsschepen (1981-1983), in A Twenty-Year Survey (Newport Beach, Calif., 1988); Doug Hall, Seven Chapters from the Life of... (A Soap Opera), performance te Site, San Francisco (1980); Ron Silliman, The New Sentence (New York, 1987); Barrett Watten, ‘Nonnarrative and the Construction of History,’ in Jerry Herron e.a. (red.), The Ends of Theory (Detroit, 1996); James Cameron, regie, Terminator II: Judgment Day (1991).
XVI: Waco, Texas, Bloedbad (1993); Stuart A. Wright, red. Armageddon in Waco: Critical Perspectives on the Branch Davidian Conflict (Chicago, 1995); Mary Wilson Carpenter, ‘Representing Apocalypse: Sexual Polities and the Violence of Revelation,’ in Richard Dallamora (red.), Postmodern Apocalypse (Philadelphia, 1995); Martin Jay, ‘The Apocalyptic Imagination and the Inability to Mourn,’ in Force Fields: Between intellectual History and Cultural Critique *(Londen, 1993); Sigmund Freud, ‘Mourning and Melancholia,’ in Collected Papers, deel 4; Julia Kristeva, Black Sun: Depression and Melancholia (New York, 1989); Nicolas Abraham and Maria Torok, The Shell and the Kernel, deel 1 (Chicago, 1994); ‘4490 Oak Hill Road:’ Coldwell Banker, Inc. Onroerendgoedbrochure (1993); Barrett Watten, Reverse Maps, 80 Langston Street (1979); Bob Perelman, ‘Barrett Watten: December 19-22, 1979,’ in Artists and Writers in Residence: 80 Langdon Street (San Francisco, 1980); Robert Smithson, ‘Incidents of Mirror Travel in the Yucatan:’ in The Writings of Robert Smithson, red. Nancy Holt (New York, 1979); Ana Mendiata, Silueta-reeks (1973-1980).
| |
| |
E: Verkeerspolitie Californië, Verslag van Botsing in het Verkeer, 12 november 1984; Therese Hindman aan Jeanne A. Watten, 19 november 1987; W.D. Spruance, Jr., aan naamloze partijen, 20 januari 1988; Jeanne A. Watten aan naamloze partij, 18 augustus 1988; Hooggerechtshof van Californië, County van Alameda, Petitie voor Verbod op Belaging (ongedateerd); Andy Warhol, Death and Disasters (Houston, 1988).
XXIV: Barrett Watten, Progress (New York, 1975); ‘5 Terrorist Suspects Die in Coast Gunfight and Fire,’ ‘Shoot-Out a Gruesome Drama on Los Angeles TV,’ New York Times, 18 mei 1974; ‘Simpson Charged, Chased, Arrested,’ ‘A Surreal Convoy Supplanted Regular TV Programming,’ New York Times, 18 juni 1994; Million Man March (1995); Ezra Pound, Certain Radio Speeches of Ezra Pound: From the Recordings and Transcriptions of His Wartime Broadcasts, Rome, 1941-1943, red. William Levy (Amsterdam, 1975); Quemoy en Matsu Crisis (1958); Seyed Alavi, Blueprints of the Times, Terrain Gallery, San Francisco (1990); Barrett Watten, ‘Seyed Alavi,’ Artweek 22 (15 maart 1991); Olympische Spelen (1996); ‘Baily Sets 100 Mark, Devers in Photo Finish,’ New York Times, 28 juli 1996; ‘Christie Still Blaming System,’ ibid., 29 juli 1996; My Lai Bloedbad (1969); Barrett Watten, ‘Santa Cruz,’ in Frame.
Uit: Barrett Watten, Bad History, Atelos, Berkeley 1998
|
|
Auteursrechtelijk beschermd