Parmentier. Jaargang 14

[p. 70]

Onno Kosters
Glasbewasser Laurent laat u weten

•
Lappen bij regen is gevaarlijk en zinloos.
Eind juni en wat rest er dan nog
van het om maar iets te noemen,
te hebben geroken, bekeken,
aanvaarde, juichende fluitekruid?
Van het stoere boerenworm-,
de distels lispelend in de wind,
van de iele margrieten naast de
schaamteloze klaprozen,
de klare, ware koekoeksbloem,
het zachte, zware, oogverblindend
mosterdzaad dat in de berm ontbrandt?
Zoelte, overdaad, zouthout?
Ligt het daar, platgeslagen, neer-
gemaaid en geen mens dat eraan
te pas kwam, als een betrapte
lingerie personality of the year
die zich vertwijfeld afvraagt
hoe ze dat nou konden weten.

Neergeregend. Vliegende vis
aan het eind van haar school.

Een onweer flitst hiernaast als in een flits
voorbij, niemand sproeit vanavond nog
zijn tuintje, het verschiet wordt
van achter vensters genoten,
ik huil me een bui van had ik jou daar,
zo alleen, zo ouder met uitzicht
over het komdal tot aan de hoge kim.

[p. 71]

 

••

 

Daar aan de hoge kim: daar

 

verzamelde zich het noodweer;

 

duistere hooligans die de boel

 

's flink gaan lopen verzieken

 

voor de zwijgende meerderheid,

 

daar dus, het weerlicht, daar, hoor,

 

het dondert, en tot mijn verbazing

 

hier, boven het paradijselijke dal

 

 

 

twee buizerds op zo'n honderd meter

 

hoogte, stil cirkelend, loerend, de kop

 

een vederhelm, de vleugels getand,

 

waarvan er zich dan één,

 

met de precisie van zijn honger

 

en het geweten van de monnikskap

 

en anders dan wat zich daar op hetzelfde

 

moment in het woud boort, in een flits

 

op die ene versteende muis duikt.

 

 

 

En als het nou vervolgens opklaarde,

 

als er nou iets verhelderd zou zijn,

 

uitzicht als inzicht bij wijze van regen

 

als die dag dat de ramen toevalligerwijs

 

maar hoe kon het ook anders,

 

weet je nog, van binnen door mij

 

en door de glazenwasser van buiten

 

waren gedaan. Maar omgekeerd:

 

de optimale pixeldichtheid die we

 

de werkelijkheid noemen staarde me nu

 

als een klap in het gezicht. Zie hiernaast.