Parmentier. Jaargang 14

(2005)– [tijdschrift] Parmentier– rechtenstatus



[pagina 42]
Tsead Bruinja alarm iemand sprak hem aan en de aap lachte minzaam voordat hij iets terug zei minzaam alsof hij een marmot aan fred oster gaf het is eigenlijk gewoon sjoelen met de ogen dicht dit praten wachten op de bus met je rug naar de weg elk schijfje als een man in een druk café blij dat hij de wc bereikt heeft een vuilnisman parkeert zijn truck naast de pianozaak een nieuwe minnaar een huis waar je hopelijk een stoel of bank in verschuiven mag dan een gezicht met een lui half dichtgeknepen en een gewoon oog drie tempi die in dat orkest een andere maat de mond die rustig spreekt het ene oog dat normaal knippert en het andere dat onregelmatig hun opstelling is kortom een fiasco hier moeten wel twee mensen spreken denk je hier moeten wel twee ongelijke stellingen worden geuit terwijl je mond en ogen aan elkaar probeert te verbinden denk erom wat je met je jassen doet en in de straat weer dat autoalarm