Parmentier. Jaargang 13

[p. 69]

Linda Vogelesang

Assepoester

Vogelpoten in de sneeuw:
links, rechts, links.
Wie hipte hier in alle vroegte?
Een mus of merel, pimpelmees.
‘Hallo!’ roep ik,
‘Wie verloor zijn sporen?’
Voorzichtig graaf ik er een uit
en speel voor Assepoesterprins.
Bij alle bomen zal ik vragen
wie dit pootje past.
Die krijgt een kus.
Haar verenjas wordt kale huid
haar snavel rode lippen.
Al na drie stappen
- rechts, links, rechts -
valt mijn muiltje
in druppels uit elkaar.
Jammer.
Ik had zo graag
lang en gelukkig willen leven.

[p. 70]

Horloge

Je tikt wel
maar waarom
klopt het niet?
Al uren zit ik hier
te zitten
en jij wijst
drie kwartier.
Het ritme is zo simpel:
de tijd geeft altijd
één klap per seconde,
altijd zestig tikken
in een minuut.
Maar jij valt
als een slepend walsje
langzaam in slaap.
Loop door!
Ik weet precies
hoe het zal gaan:
nu dat getreuzel
maar vanavond
met de televisie aan,
haal jij
als een sirtaki
steeds sneller
je verloren tijd weer in.
En moet ik
veel te vroeg
gaan slapen.