Parmentier. Jaargang 13

[p. 104]

Adriaan Krabbendam
Kleine suite voor imaginair tafereel

Toccata

ach is onvoldoende idioom
voor zwerven in prehistorisch stenenvlees

mep je trefzeker
in het geografisch onmogelijk
aaneengesloten zand

en het sopt en het tobt
onder schuine regengesel
roept slakken uit hun hete holen

het is hier
goed vissen vissen
niets stelt teleur

[p. 105]

Odyssea

er is dans uitgeroepen
over het nachteiland
de drommen verdringen zich
rond de eenzame promovendus
die massaal zijn architectuur botviert
op het gors

maar daar staat lieve lydia
die zich slechts liggend schor bekendmaakt
aan de plaatselijke pers

dus daar ligt lieve lydia
in een handdoek van helm

zo geeft ze les in kwelder en gras
het is haar gegeven
en ze geeft het terug

fair enough

wij blijven nog wat
rond het kampvuur van de jubilaris
en lauweren de smekende wijnboer

we sterven nog niet

[p. 106]

Cadenza

tors rotsen
sleep koffers vaten touwen de trog
we schepen haar in

scheef net schelpdieren
rukken de matrozen op
versnellen hun pas

langs het want

de trotse trossen gaan uit hun bol
en nergens is olie en alles is vol

alleen mijn snelle handen rijmen nog
met de zeilen de doden de winden het zog

[p. 107]

Postlude

die ene vluchtende krab had nog graag
zijn liefde verklaard
maar durft nu even niet

wie vis zegt denkt vis ruikt
wat niet is

het zware wachten van de schulp
waarin de stier zich bergt

voor het luik valt
van zijn geschiedenis

het is een stille stad
waarin het goddelijk snikken is