Parmentier. Jaargang 13(2004)– [tijdschrift] Parmentier– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 22] [p. 22] Bewerking: Han van der Vegt My Liefste soos 'n dieprooi roos (Na die gedig van Burns). O, my Liefste's soos 'n dieprooi roos Wat skitter in die dou; My Liefste's soos 'n helder lied Wat sag sy wys ontvou. O Liefling, net so skoon as jy, So reik my liefde hoog, En glo my dit sal suiwer duur Totdat die see verdroog. O Soetste, tot die see verdroog, Die vaste grond vergaan, Sal ek my Liefde vas behou Deur heel my lewensbaan. En, O, my Liefling, nou vaarwel, Neem al my sugte mee! En glo dat ek terug sal kom, Al keer die diepste see. [pagina 23] [p. 23] loom zijgt hier de zoon, wiens prooiooft hangt in het wit wierhout zijn dieren zogen verliefd gramdrab bij zijn hondsvrouw zo gierig en zo droog haar dij zo rijk zijn schielijk oog de zoon heiligt aluin en zuur tot 't alziend beestenkoor ook voedt de bron wie veel gelooft wie alles ondergaat al zegt hij niets en wacht, beschouwt keurt heel zijn leven vaal de zoon, zijn iris nauw, jaagt scherp één slag, zijn vrachtvel breekt het rood nat lekt, de rug zakt krom van elk dier stierf er één Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd