Parmentier. Jaargang 7

[p. 4]

Frank Tazelaar
Perpetuum Mobile
Fragment

‘Sommige uitzichten laten kleuren meer nog dan tot vrucht
Tot pijn aan pluk en val rekken
Dieper in haar dieper lijf
Dat tussen gebaar en beweging niet rust: zomer
Ziet haar eigen zomer
Uit het weke vel woelen: wolk van lichaam op golf
In hoofd. De smaak is van bekentenis tussen tand en lip gebleven.
Vruchten bloeden als een mes in tong gezet.

Hoe ze dan denkt in zichzelf te vallen
Terwijl een vogel op de ruit aanvliegt
Bekent een melkpakblauwe vlieger aan de zomerlucht
Zijn kleur.
Draaiend donker rond begint ze ergens op te lijken.

Een zwemster nog: ziet bodem vreest hoogte zoekt land.
Het duin wordt luchtgrond in haar handen.
Achter de populieren einder
Raakt van haar gang het spoor vermeend.’

[p. 5]

 

Beweegt geen as het wielen: nog

 

Dat diep: in zijn draaien zijn aanvang weet:

 

 

 

Tot zijn einde toenadert

 

Diep: in zijn begonnen gedraai:

 

 

 

Verbaast het geen kolibrie dat: hoog

 

Want in de andes denkbaar raakt

 

Hoe: een bloem zich uit verveling als

 

Een discus tot de kolibrie draait:

[p. 6]

 

Heeft als de nandoe de danseres

 

Het nakijken zonder: sprong te doen:

 

 

 

Beweegt geen as het wielen nog

 

Dat diep in zijn draaien zijn aanvang weet:

 

 

 

Tot zijn einde toenadert

 

Diep in zijn begonnen gedraai:

 

 

 

Verbaast het geen kolibrie dat hoog

 

Want in de andes denkbaar raakt

 

Hoe een bloem: zich uit verveling

 

Als een discus tot de kolibrie draait:

 

 

 

Heeft als de nandoe: de danseres

 

Het nakijken: zonder sprong te doen:

[p. 7]

 

Weet: hoe klein de vogel: ook

 

Want ach hoe klein de vogel: ook

 

Hij weet wat pirouettes: begon

 

En stilviel

 

Waar het begin: bewoog

 

 

 

Wil op straf van onuitwisbaarheid: niet

 

 

 

Alleen een nascalijn getekend zijn

 

Hoewel er sterrebeeld: verschoof:

 

Beweegt geen as het wielen dat:

 

 

 

Diep in haar draaien zijn aanvang

 

Weet: tot zijn einde toenadert:

 

Diep in haar begonnen gedraai:

[p. 8]

 

Zou deze wandeling: door een boomgaard

 

Dagen door zijn gras gaan: als

 

De wandeling die te komen staat:

 

Denkt: er ook het wielen weer:

 

tollende roerende ritmes van

 

 

 

Voor de danseres uit: in zijn draai

 

Tot de dans: van de dans zijn verstilling

 

Maakt en slaap: van slaap

 

Geboorte:

[p. 9]

 

Kent: hoe klein de vogel ook

 

Want ach: hoe klein de vogel: ook

 

Hij kent het gebaar dat een wielen

 

Begon: en stilviel

 

Waar het begin bewoog:

 

 

 

Zoekt: gedachtenis gedachtenis

 

De bloem: zijn schaduw kolibrie

 

Een zandrode danseres haar: begin

 

En slaap in slaap geboorte:

 

 

 

Als een wandeling die te komen: staat

 

Denkt er ook het wielen weer een wieling van:

 

Voor het wiel uit in: zijn draai

 

Tot de as van de as zijn verstomming

 

Maakt:

 

 

 

Aleer uit zo een bloem

 

De vogeltjes gaan eten.

[p. 10]

 

Nog andere uitzichten raakt het: benauwd

 

Van teveel: verte die naar binnen slaat

 

Om daar: eerst twee dan driestemmig

 

De holtes te vermolmen:

 

 

 

Komt: het vuur met schijnsel

 

Dat de bron aan verte heeft verraden

 

In panamericana's

 

Panorama

 

samen

 

 

 

Als feuilleton daar neergezet

 

Tijdens een taxirit van zeven: jaren

 

In een zwarte chevrolet:

 

Langs: de meterslange kolibrie: de lange

 

 

 

Mijlen kolibrie: voorbij rijden

 

Aan lelies liefde en de aap met negen:

 

Vingers in een zwarte chevrolet:

[p. 11]

 

Beweegt geen as zijn wielen dat

 

Diep: in het draaien zijn aanvang weet

 

Tot zijn thuiskeer toenadert

 

Diep in zijn begonnen gedraai:

 

 

 

Raken sommige uitzichten: benauwd

 

Van teveel: verte die naar binnen slaat:

 

Denkt er ook het wielen weer: een wieling van

 

 

 

Voor het wiel uit in zijn draai:

 

 

 

Tot de as van de as zijn verstilling maakt

 

Droogt: een stuifwind licht in ogen

 

Die verkleven met de nacht:

 

Kan niets een danseres beginnen

 

 

 

Als wandeling: die te komen staat:

[p. 12]

 

Is: soms wat in haar onaf

 

Is als gerond: gezien

 

Valt er niets te dansen: dan

 

Een appel in een hand:

 

 

 

Beweegt geen danseres: de dans

 

Tot ze in de boomgaard:

 

Dagen door het gras blijft gaan:

 

Als wandeling: die te komen staat:

 

 

 

Denkt er ook het wielen weer:

 

Een wieling van:

 

Voor de danseres uit in zijn draai

 

Tot de dans van de dans zijn duizeling maakt:

 

 

 

Die eerst twee: dan driestemmig

 

In haar diepte diepte gaat vermolmen:

[p. 13]

 

Verbaast het geen kolibrie dat hoog

 

Want in de andes denkbaar raakt

 

Hoe een bloem zich uit verveling als

 

Een discus tot de kolibrie draait

 

 

 

Is: ook wat in haar: onaf is

 

Als geheel te zien:

 

Wijken wegen uit het zicht

 

Waarin ze keren in hun tolling: duur

 

 

 

Voortdurend kerend: af

 

Naar eind als eind naar af:

 

Steekt: behaagziek eucalyptis

 

Uit de dalen wervelwinden aan:

 

 

 

Tollen die hoog: van lage hitte:

 

 

 

Laat zo een trillend menie staan

 

Wat naar het hoogste werd geschreven

 

Voor daar sterrebeeld verschoof:

 

 

 

Gaat: niet over wegen

 

Nee in wieling: het verloop:

[p. 14]

 

Is ook wat in haar onaf is

 

Als gerond gezien:

 

Viel er eerst een ander maar

 

Een appel in een hand te dansen

 

 

 

Ligt die in de linkerhand

 

Te voelen hoe het voelen zal:

 

Wanneer de hoepel: eenmaal brandt

 

Zijn op de rechter vissen neergestreken:

 

 

 

Kan geen bloem de vogel vinden

 

Maakt: geen taxi thuiskeer: wil

 

Maar niets een danseres beginnen

 

Dan wie zich ophoudt: in een dans

 

 

 

Die weigert als een woord te gaan

 

Hoewel daar sterrebeeld: verschoof

 

 

 

Verbaast het dat een kolibrie: hoog

 

Want in de andes denkbaar maakt

 

Hoe: een bloem zich uit verveling

 

Als een discus tot de kolibrie draait:

 

 

 

Stromen voeten uit de voeten

 

Draaien uit de ogen haar

 

Liggen in de kussens zuchten

 

Niets dan: hoger hoogst

 

 

 

Geluid.