Parmentier. Jaargang 6

[p. 80]

Ron Elshout
L'abbaye de Mondaye
Bij Psalm 131

Ga over de aarde, draag het zaad
en later de schoven, laat het hart
aards en sla geen oog naar de hemel,
neem haar waar om het heden,
de regen.

Bedaren laat men, verstillen zijn ziel
binnen de muren verzinkt het leven
in gebeden; waar de geest zou zweven
klimt stem over stem in het smeken
om zegen.

Op de hof staart een albasten vrouw
naar lege bladzijden van een boek, haar
handen gevouwen, haar oog een open
graf, zichtbaar zichzelf slechts is zij
toegenegen.

De uitweg een poort; draag daar
het zaad en later de kolven in
zonlicht van bladgoud en vind er
de wegen.