Parmentier. Jaargang 6

[p. 58]

Simon Vinkenoog
Naar aanleiding van Psalm 53

O dwaas, die het leven zinloos noemt
en het oorspronkelijk licht ontkent -
welk virus blindt je aangezicht
dat verder woekert en verdort?

Wat is het dat je ontkennen doet,
en dat geen weet heeft van kwaad of goed?
Wat schuilt er in je aards gemoed,
dat bitter leed verkiest boven 't zoet?

Je kijkt om je heen, omhoog en omlaag:
niets dan leegte die je ziet.
Geen vader, moeder, waarheid in zicht -
de hel ben jij, met je zeurend verdriet.

Je zoekt niet en niets zul je vinden,
walging en afkeer zijn je deel -
woest en ledig, zonder vrienden,
O dwaas, die het leven zinloos noemt.