Parmentier. Jaargang 6

[p. 19]

Anton Ent
Entiteit 12

Dit huis lekt, de gevel draagt opzichtige namen,
twee trappen leiden naar het brede bordes
waar ik dagelijks de aubade afneem.

Als dankwoord prevel ik: hoog en droog
wonen wij, ons dak kan niet kapot
want dit huis is een woning van taal.

Zo laaghartig ben ik. Ik huis in de kelder
waar het driemaal gezuiverde zilver
zwartuitgeslagen mij opwacht.

Wanneer ik het streel - en ik streel
het voortdurend - verschijnt een gelaat
en een naam, ja zelfs een randschrift:

herstel het dak van dit huis.