Parnassus, dat is den Blijen-bergh

[p. 133]

Hier volghen sommighe devote Leysenen, soo oude als nieuwe.

Een Kindeken is ons gheboren
In Bethleem,
Des hadde Herodes thoren
Dat scheen aen hem.
Dry Coninghen uytvercoren
Quamen te Ierusalem
Sy vraeghden, waer hy was gheboren
De Coninck der Ioden?
Wy saghen in Orienten de Sterre sijn
Wy comen hem aenbidden
Dat kindekijn.                Een Kindeken.

Doen Herodes dat vernam

Dat ‘tkint gheboren was,
Hy werdt toornich ende gram
Ende ontsagh hem das,
Dat hy verliesen souwe
Sijn rijck was groot,
Dacht hoe hy brenghen woude
Dat Kindeken ter doot.                Een Kindeken.

Hy vraechde met haestichede,

Waer dat kint gheboren was,
Te Bethleem in de stede
Soo was datmen daer las
Daer is hy gheboren de Heere groot
Die ons sal verlossen
Van der eeuwigher doot.                Een Kindeken.

Herodes sprack tot den vroeden:

Gaet henen ende soeckt dat Kindt,
Met alsoo grooten spoeden
Tot dat ghy hem vindt.
Boven alle Coninghen

[p. 134]

 

Soo is hy fijn

 

Men seyt hy sal besitten

 

Dat rijcke mijn                Een Kindeken.

 

Als ghy dat Kint hebt vonden

 

Soo keeret weder tot my

 

In alsoo corten stonden

 

Ende seght my waer dat zy,

 

Ick soudet gheerne aenbeden

 

Dat cleyn Kindekijn,

 

Het heeft soo seer deursneden

 

Dat herte mijn.                Een Kindeken.

 

Maer als die Coninghen quamen

 

Buyten Ierusalem,

 

Met vreuchden sy vernamen

 

De Sterre staen veur hen,

 

Al tot dat sy vonden dat kindekijn

 

In doecken ghewonden

 

Byde moeder sijn.                Een Kindeken.

 

Drije Coninghen aenbaden

 

Dat kindt niet seer oudt

 

Sy offerden wel beraden

 

Myrrhe, Wieroock, ende Goudt.

 

Dat deden sy daeromme

 

Dat daer scheen grooten noot

 

Sy saghent al omme ende omme

 

Van haven bloot.                Een Kindeken.

 

Des nachts als sy slapen wouden,

 

Quam d’Enghel Godts tot hen,

 

Dat sy niet keeren en souden

 

Al over Ierusalem.

 

Nae eenen anderen weghe

 

Zijn sy ghekeert

 

Na huys al met Godts seghen

 

Alsmen ons leert.

 

Wy bidden nu en singhen

 

Dat Iesus is bekant,

[p. 135]

 

Dat hy ons wille bringhen

 

In sijn Vaders Landt,

 

Daer hem de Enghelen eeren

 

Tot alder tijdt

 

Dat gunn’ ons de Heer der Heeren

 

Ghebenedijdt.                Een Kindeken.