Parnassus, dat is den Blijen-bergh

[p. 108]

Een ander Liedeken.

Op de wijse als’t beghint.

Patienci’ is soo goeden kruyt,
Het staet nu in’t saysoene,
Want haer kracht en haer virtuyt
Heeft ieghelijck wel van doene:
Spoeyt u tot plucken koene
Dat edel kruyken soet:
Sluytet in het herte dijn,
Denckt het sal eens beter zijn,
Sterckt in Godt uwen moet.                Sluytet, etc.

Nu dan, die lijdtsaemheyt behoeft,

Aldus suldy-se saeyen,
Vertroost den mensch die is bedroeft,
Godt sal u oock wel paeyen,
En helpen uyt den quaeyen
Als ghy in lijden zijt:
Want soo ghy een ander doet
Suldy vinden, quaet oft goet,
Van Godt ghebenedijt.                Want, etc.

Die lijdtsaemheyt wilt krijghen saen,

In’t korte sal hy’t leeren,
Moet daghelijcks die plucken gaen
In’t groot lijden des Heeren:
Wilt u doch daer toe keeren,
Met traenkens wel aensiet
Hoe dat hy in’t cruyce staet,
En van’t cruyce niet en gaet
Om pijne noch verdriet.                Hoe dat, etc.

Al die onpatientich zijn

In dese droeve tijden,
Sy doen haer selven dobbel pijn,
Want elck die moet hier lijden:
Wildy naermaels verblijden

[p. 109]

 

Veracht des werelts lust:

 

Schout voort-aen de sonden quaet,

 

Volcht de deuchden metter daet

 

Houdt u in Godt gherust.                Schout, etc.

A.I.