Parnassus, dat is den Blijen-bergh
(1623)–Anoniem Parnassus, dat is den Blijen-bergh–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Wilhelmus van Nassouwen, &c.Wilhelmus nu verheven
Al in des hemels throon,
Een Prins was quaet van leven
In Aquitanien schoon.
Hy was wreedt van nature
Tot elcken cleyn en groot,
De Heylighe Kercke pure
Bracht hy in grooten noot.
Met grooter tyrannije
Heeft hy ghegouverneert,
Bisschoppen en clergije
Seer langh ghepersequeert
Tot dat hy wonderlijcke
Deur Bernardum wiert bekeert,
En heeft ootmoedelijcke
Saechtmoedicheyt gheleert.
Bernardus is ghecomen
Met ‘tHeylich Sacrament
Tot hem sprack metter vromen,
Siet hier u Godt present,
| |
[pagina 51]
| |
Ghy hebt ons goet vermanen
En smeecken lang veracht,
Maer hier zoo sult u schamen
Veur u richter groot van macht.
Hy en cost niet langh verdraghen
Godts teghenwoordicheydt
Maer wiert ter aerde gheslaghen
In’t hert tot als bereydt.
Men hoorde hem stracks versaken
Sijn veurleden misdaet,
Oock wilden hy gaen laken
Dees valsche werelt quaet.
Hy heeft hem gaen begheven
Deur Bernardus bevel,
Tot een seer stranghe leven
En droegh een pantcier fel,
Met vasten en ghebeden
Al in der wildernis
Heeft van sijn quade zeden
Ghecreghen sijn remis.
Oock heeft hem Godt almachtich
In gratien wel ontfaen,
En oock deur hem warachtich
Mirakulen ghedaen,
Soo is hy na veel lijden
Gheraeckt in Hemelrijck,
Daer hy hem sal verblijden
Den Enghelen ghelijck.
O al die zijt gheweken
In sonden openbaer,
Versaeckt al u ghebreken,
Wilhelmum volght doch naer.
Godt sal hem wel ontfanghen
Die penitenci doet,
En schencken met lofsanghen,
Het onverganckelijck goet.
F.G.S.B. |
|