Parnassus, dat is den Blijen-bergh

[p. 35]

Een nieuw gheestelijck Liedeken van de maghet Maria.

Op de wijse: Den tijt is hier dat men sal vrolijck wesen, &c.

Groetse allegaer,
De maghet wt Iesse ghesproten,
De bloem eerbaer,
Suyverlijck van couleur,
Met gratie claer,
Menichvuldigh overgoten.
Sy is veurwaer
Den maeghden eenen fleur,
Als Balsem openbaer, soo gheeft sy soeten geur,
Sy is een bloem der bloemen // goet
Haren naeme is om noemen // soet,
O claer fonteyn,
Bidt veur ons al ghemeyn.

Schoon van cieraet

Zijt ghy schoon bloeme ghepresen,
Lieffelijck ghy staet
In des Conincx prieel,
Al u ghewaet
Is hemels uytghelesen;
Seer delicaet
Is u schoonheydt gheheel,
Boven Magdalena hebt ghy het beste deel,
O reyne maeght der maeghden fier,
Die Godt sonderlingh behaeghen hier
Maeghdelijck greyn,
bidt veur ons al ghemeyn.

Hoogh inden troon,

Zijt ghy schoon bloeme verheven,

[p. 36]

 

By uwen Soon,

 

Regneert ghy triumphant,

 

Dit is u loon,

 

Eeuwich met hem te leven,

 

In vreughden schoon

 

Aen sijn heylighe rechter handt,

 

Boven de Enghelen, is uwen stoel gheplant,

 

Ghy zijt wonderlijck verciert,

 

V feeste arm en rijcke viere,

 

In dit aertsche pleyn,

 

Bidt veur ons alghemeyn.

 

O Lelie net,

 

Ghy zijt suyver en puere,

 

Gheheel sonder smet

 

Roose van Iericho,

 

Schoone violet

 

V leven is een figuere,

 

Ons tot eenen Spiegel gheset,

 

O Maria virgo,

 

Tot u soo roepen wy, kinderen van Eva,

 

Weerdighe Princersse fijn,

 

Wilt doch ons voorsprakersse zijn,

 

Want wy zijn cleyn

 

Bidt veur ons alghemeyn.

N.I.