Parthonopeus van Bloys
(1871)–Anoniem Historie van Partinoples, grave van Bleys, De–
AuteursrechtvrijVGa naar voetnoot⋆).705[regelnummer]
Een woort hi niet te haer en seide,
Sijn hant hi coenlike weder leide;
Soe ghedooghet, en̄ zweech stille;
Doe haddijs bet sinen wille:
Doe verboudi hem en̄ poghede,
710[regelnummer]
Als hijt vernam dat sijt ghedoghede
En̄ soet niet makede ommare,
Dat hi hem strecte neven hare,
En̄ hi in sinen arme ooc
Haren smalen lichame looc,
715[regelnummer]
Die bequame was en̄ soete.
God gheve dat hijs ghenesen moete!
‘Jonchere,’ seit soe, ‘doet wech u hande;
U macher of comen grote scande
En̄ vernoy wel haestelike.’
720[regelnummer]
Doe dwanchise te hem hertelike,
En̄ cussese aen haren mont
Wel menech werven in corter stont.
‘Jonchere,’ seit soe, ‘van uwen spele
| |
[pagina 29]
| |
Toeghedi mi met crachte vele;
725[regelnummer]
Waerdi wel hovesch en̄ vroet,
Ghine daet mi niet dat ghi nu doet;
Omdat ghi cracht hebt boven mi,
En̄ mi gheen hulpe nu es bi,
Doedi mi vernoy en̄ toren.
730[regelnummer]
Maer ic segghu wel te voren:
Ic saels sekerlike claghen
Beede mannen ende maghen,
Die mi over u sullen wreken.’
Hi lietse haren wille spreken,
735[regelnummer]
En̄ dede dat hem riet de minne:
Beede bi machte en̄ bi sinne
Pluckedi die vrucht, en̄ las
En̄ nutte dat wel soete was,
So dat hi sinen wille verwaerf.
740[regelnummer]
Doen speelden si alre eerste waerf
Dat spel dat si noyt ne plaghen
No hi, no soe, in haren daghen.
Alsi dit spel hadden gheent,
Dat hem te voren was ombekent,
745[regelnummer]
Al stillekine sprac soe te hem:
‘Wi arme!’ sprac soe, ‘hoe cranc ic bem;
Haddic ghehadt cracht over mi,
Ofte ghesijn als starc als ghi,
Ic haddu die vingherkine te broken.’
750[regelnummer]
‘En̄ ghi wout betere[n] en̄ boeten,
Het soude minen toren soeten.’
| |
[pagina 30]
| |
‘Vrouwe,’ seiti, ‘dies waer ic vro
Utermaten, quaemt mi also,
Dat ghi mine boete wout ontfaen;
755[regelnummer]
Ic soudu gherne sijn onderdaen
Also langhe als ic sal leven,
Indien dat ghi mi dit wout vergheven.’
‘Jonchere,’ seit soe, ‘ghi seght wel;
Newaer ghi, mans, [ghi] sijt so fel,
760[regelnummer]
Talreerst dat ghi moocht ghewinnen
Uwen wille van onser minnen,
Dan houdire mede u sceren,
Des wi vrouwen wel souden onberen.
Maer woudijt te rechte merken,
765[regelnummer]
Ghine sout niet op mi ghesterken,
En̄ soudet niet in dien verstaen,
Dat ict lichtelec hadde ghedaen;
Nadien dat het [so] comen si,
Ne doedijs niet wanco[n]nen mi.
770[regelnummer]
Ic ben so weeldich en̄ so rike,
Dat ic coninc gheen en wike.
Dat ics mi niet makede diere
Te doene uwen wille so sciere,
Wildi ghelooven der waerheit,
775[regelnummer]
In deder aen gheen dorperheit.
Ic sal u segghen waer bi,
Wel soete vrient; nu hoort na mi:
.Xx. coninghe sijn mi onderdaen,
En̄ daer toe te minen dienste staen
780[regelnummer]
.C. hertoghen, .vc. graven,
| |
[pagina 31]
| |
Die met goede en̄ met haven
Mi sijn ghereet en̄ met lieden
Altoes, als icse wille ontbiden;
Daertoe [van] riddren en̄ drossaten,
785[regelnummer]
Daer sijn so vele utermaten,
Die alle sijn onderdanech mi.
Nadien dat het dus comen si,
So moghedijs wesen over here
En̄ hebben riken groot en̄ ere,
790[regelnummer]
Wildi allene doen minen raet.
Ic sal u segghen, hoe dat gaet,
Dat u lichte sal sijn te doene:
Het ghevel, dat mine hoghe baroene
En̄ mine hoghe liede quamen....’
795[regelnummer]
‘Maer ten utersten setten si
Algader die core aen mi,
Dat ic minen wille name,
Die scone ware, en̄ mi bequame,
En̄ dien ic van herten minnen mochte,
En̄ mine minne niet vercochte
800[regelnummer]
No door leen, no door goet.
Doe die core dus aen mi stoet,
Mine spieres ic ute sande
Haer en̄ daer in meneghen lande;
Maer ic sende namelike
805[regelnummer]
Int goede lant van Vrankerike,
Daer riddren woonen van goeden seden.
| |
[pagina 32]
| |
Alsi vele pinen hadden leden
En̄ het quam ten ende van den iare,
Brochten si meneghe scone niemare
810[regelnummer]
Van meneghen ridder dies waerdich was;
Newaer die gone vermaten hem das,
Die van buten waren comen,
Dat si een kint hadden vernomen
Van den gheslachte Maroveus
815[regelnummer]
En̄ was gheheten Parthonopeus,
Die scone was, stare en̄ stout,
En̄ en was maer .xiii. iaer out.
Van u seiden si so vele doghede
Dat ics in mijn herte hoghede,
820[regelnummer]
En̄ [wart] so begrepen met uwer minnen.
Doe dedic mi een scip ghewinnen,
En̄ sceepte [in] in de haven van der port,
En̄ a[r]riveerde aen Troyenbort;
Dats een havene van Normendie.
825[regelnummer]
Also als ics ieghen u lie,
Van danen voer ic in Vrankerike.
Also ghesciet mi sekerlike.
Talreerst dat ic den coninc vant,
Saghickene u hebben bi der hant,
| |
[pagina 33]
| |
830[regelnummer]
En̄ lachen en̄ hebben spel;
Al der werelt bequamedi wel,
Dat men mi seide vandic waer.
Door u blevic .xiiii. nacht daer,
Om te kenne[ne] uwe sede,
835[regelnummer]
Doe voeric danen en̄ dede
Dat ic bi der lust, die ic can,
Den coninc warp enen wille an,
Dat hi voer iaghen in Ardenoys.’
‘Daer ghi een scip vont aen den lande,
840[regelnummer]
Dat ic tuwen boef daer sande,
Dat u hier voerde ghemackelike
In die hoochste stat van minen rike.
Dies verwaerf ic aen dese vaert,
Dat ic niet ghesien en waert,
845[regelnummer]
No ghehoort al tote nu.
Soete lief, hier omme segghic u,
Het es recht, dat ics lie,
Al ben ic worden u amie,
Dat ghire niet sult merken bi,
850[regelnummer]
Dat het te haestelike si,
Dat ic u liet uwen wille doen;
Want mi daer toe die minne spoen.
Eer ghi quaemt in dese stat,
In allen palayse[n] haddic te bat
855[regelnummer]
Ghereeden doen na u comen,
Of ghi u herberghe hadt ghenomen
In eneghen palayse iewaer el,
| |
[pagina 34]
| |
Dat ic u daer soude hebben wel
Ghedaen dienen vro[e] en̄ spade
860[regelnummer]
Van ate, van dranke bi minen rade,
Tote dien termine en̄ ter wilen,
Dat gheseit es bi der consilen
Mine[r] hoghe liede, mine[r] hoghe manne,
Dat ic u mochte hebben danne
865[regelnummer]
Ghecoren teenen brudegome,
En̄ hebbe ghemaket grote gome,
En̄ op ghegheven in u hant
Al mijn rike en̄ al mijn lant.
In een palays saghic u liden
870[regelnummer]
Dat rikelijc was in allen ziden,
Maer door uwen fieren sin,
So ne wildire niet bliven in.
Ghi leeter vele, die rikelijc waren,
En̄ quaemt teener hoochster borch ghevaren,
875[regelnummer]
Die ghi vont wel bevest
Van al dies u behoevede best;
En̄ als u begonste slapen lusten,
Quaemdi ligghen om rusten
Up mine[n] bedde, dat mine es.
880[regelnummer]
Echt biddic u en̄ vermane des,
Al hebbic uwen wille ghedaen,
Dat ghire aen niet sult verstaen,
Dat ic ben van lichten sinne.’
|
|