Parthonopeus van Bloys
(1871)–Anoniem Historie van Partinoples, grave van Bleys, De–
AuteursrechtvrijIVGa naar voetnoot⋆).Daer ons die scrifture af seit,
530[regelnummer]
Hoe scone het was, hoe groot, hoe wijt:
Niemene hadde verdroten die tijt,
Die de scoonheit allene van dien
[T]sinen wille mochte hebben ghesien;
Hine was so blide, ghevielt so
535[regelnummer]
Dat hire af ghesciet, hine waert onvro.
Daerwaert reet hi sinen draf,
| |
[pagina 22]
| |
Voor den palayse beetti af,
Den rikeliken graet hi op clam,
En̄ als hi bin den palayse quam,
540[regelnummer]
In allen siden vant hi ghehecht
Menich rikelijc stallecht.
Scone vier vant hier ooc
Van droghe[n] houte sonder rooc,
Hooghe tafelen en̄ breede,
545[regelnummer]
En̄ van etene grote ghereede,
En̄ ten tafelen niemen gheseten.
Gherne haddi een lettel ghe[e]ten,
En̄ ghinc hoofscelike hande dwaen
Ten beckinen daer hi se vant staen,
550[regelnummer]
Die ghegoten beede waren
Van finen goude en̄ van claren,
Deen goot water, dander ontfinct:
Van argher coppe men dicke drinct
Beede van clareite en̄ van wine,
555[regelnummer]
Dan uten arghesten beckine.
Als hi sine hande hadde ghedweghen,
Brochte men hem die dwale ghedreghen,
Maer hine sach niet diese droech.
Teerst dat hi hadde ghedroocht ghenoech,
560[regelnummer]
Dedi als een edel ionghelinc:
Ter hoochster tafelen hi sitten ghinc;
Dat dedi om dat en̄ in dien,
Of hem evele soude[n] ghescien
Eer hi danen mochte gaen,
565[regelnummer]
Dat hi int hoochste waer bevaen.
Om dat hi was van hoghen gheslechte,
| |
[pagina 23]
| |
Dochtem wel dat hi met rechte
Ter hoochster tafelen sitten mochte.
Te meer hi was altoes in vrochte
570[regelnummer]
Dat hem die duvel, in sijn ghedochte,
Door scamp dit te voren brochte.
Parthonopeus was gheseten
Droech men dander mede
Van allen tafelen in der zele.
575[regelnummer]
Der tafelen waren daer so vele,
Datter .ccc. ridderen doe
Met ghemake mochten sitten toe;
En̄ als men hem een gherechte
Brachte, waest cume neder
580[regelnummer]
Op die tafle voor hem gheset,
Dat hise alle sach comen met
Tallen tafelen diere waren ghelost.
Nochtan en sach hire here no drost;
Hine wiste hoet hem toe quam,
585[regelnummer]
En̄ wie dat voor hem nam.
Die scalen sach hi scinken,
Den wijn minderen en̄ niemen drinken.
Daer was ghedient wel te love;
Nie was man tgheenen hove
590[regelnummer]
Ghedient so hovescelike en̄ so wel:
Hine sacher scinken niewer in el
Ter hoochster tafelen dan in goude,
In groten coppen menichvoude.
| |
[pagina 24]
| |
Alle waren si guldijn, sonder allene
595[regelnummer]
Sijn cop: hi was van enen stene,
Die harde goet was en̄ diere;
Hi was ghemaect van enen saphiere
Een lettel donkerachtich porprijn;
Niemene mochte deeren venijn,
600[regelnummer]
Waert in dranke, waert in ate,
Die dronke utien dieren vate.
Die scedel was een recht robijn,
Hine mochte scoonre no beter sijn.
Aen den steen leghet grote doghet;
605[regelnummer]
Ten coppe was hi wel ghevoeghet,
Dat ic dies ghelooven en [can]
Dat[t]en mochte ghevoeghen [man],
Het ne hadde ghedaen der naturen sin.
Daer sach hi ghemaect groot wonder in.
610[regelnummer]
Die appel was een carbonkel steen,
Die so claer omtrent hem sceen,
En̄ gaf so groot licht en̄ so claer,
Dat men ne dorste bernen daer
Int palays kersen of vier,
615[regelnummer]
Sonder door rijckelijcheit en̄ cier.
Bi den coppe merkedi [dat]....
So wit ne saghedi noyt cleet;
Daer aen droghedi sine hande.
Doe quamen die crude mengherande,
620[regelnummer]
Noten musscaten, naghelkine,
Die la[c]tuarien vray en̄ fine.
| |
[pagina 25]
| |
Na die crude quam die clareit,
Dies ghenoech daer was ghereit.
Die scolaken waren daer op ghedaen,
625[regelnummer]
Entie taflen sach hi te gaen,
En̄ emmer was hi des in vare,
Dat het bi den duvel ware.
Doe ghinc hi sitten bi den viere,
Daer hem harde vakede sciere,
630[regelnummer]
En̄ peinsde, na dat hem stoet,
Dat hem ware slapen goet,
En̄ hem een bedde wel behoevede.
Door al dat hi so seere droevede
En̄ emmer vernoy was in wane,
635[regelnummer]
Began hi teere cameren te gane.
Doe sach hi .ii. rikelik[e] stallicht
Al berrende voor hem op ghelicht,
Die voor hem in de camer ghinghen.
Hi seinde hem van quaden dinghen,
640[regelnummer]
En̄ volghede in die camer naer.
Dalre rikelijcst bedde vant hi daer,
Dat ye keiser of grave ghewan.
Daer es so vele prisens an,
Dat [ic] die cleeder dier toe hoorden,
645[regelnummer]
Ne can gheprisen in corten woorden.
Dat covertoer, die culcte pelline,
Die lijnlakene, die oorcussine,
| |
[pagina 26]
| |
Die harde wit waren en̄ clene;
Rikeliker en saghedi nie ghene.
650[regelnummer]
Om tcovertoer een lijste ghinc,
Die soeter rooc dan enech dinc,
En̄ was van enen dieren eblie,
En̄ woont in tlant van Romonie;
Sijn vel dat rieket harde soete,
655[regelnummer]
Haddics stade en̄ goede moete,
Ic souder u af segghen mee.
Dat dier es witter als die snee,
En̄ es sochte ieghen alle diere,
Maer den serpenten eest overghiere;
660[regelnummer]
Want het sulke nature heeft....
Want het hevet selke manicre
Dat het neemt sijn aert int vier,
Dat doen en mach gheen ander dier.
Voor dat bedde lach een tapijt
665[regelnummer]
Beede even lanc en̄ even wijt,
Nie was ghemaket bet.
Daer stont een setel up gheset,
Daer die pickle af waren van goude,
Scoonre dan se iemen wenschen soude;
670[regelnummer]
Daer up ghinc hi sitten neder.
Doe keerden beede die stallicht weder
Deen neven den anderen tsamen
Binden palayse [danen] si quamen;
| |
[pagina 27]
| |
Diemeer blevere so vele daer,
675[regelnummer]
Dat al die camere was so claer,
In dien ghelike of si binnen
Onsteken ware in allen sinnen.
Die camere was van marbre porfiere;
Hi soude sijn goet clere en̄ diere,
680[regelnummer]
Die dat wonder bescriven soude,
Dat met lasure en̄ met goude
Ghewracht was en̄ ghemaect van binnen.
Niemen mochts sinen wille ghewinnen
Daer in te blivene dier was in;
685[regelnummer]
Hine hadde ooc emmer so droeven sin
Hine soude verhoghen diere in ware;
So soete waest daer in en̄ so clare.
Hi sat neder en̄ soude af doen
Beede cousen en̄ scoen;
690[regelnummer]
Maer eer hire toe conste comen,
Waren si hem van den voete[n] ghenomen.
Doe ontcleede hi hem daer naer
En̄ ghinc ligghen up tbedde, dat daer
Scone stont ghemaect, sonder orlof,
695[regelnummer]
So watter hem sal comen of.
Ooc ne was hi so niet vervaert,
Hine trac tcovertoer te hem waert;
Binnen dat hijt trac te sine[n] oren,
Dat licht, dat daer was te voren
700[regelnummer]
Van den kersen, verloos hi doe,
Maer hine conde gheweten hoc,
Want het warter [in eens] donker inne.
| |
[pagina 28]
| |
Doe vervaerde hem in sinen sinne,
Dat grote vaer benam hem tvaken.
|
|