De historie van Partinoples, grave van Bleys

Hoe de Koninginne den Grave uyten kercker verloste, ende hoe sy hem een Paert ende Harnas gaf, ende hoe hy een sweert verworf uyt eens dooden Ridders hant die langen tijt begraven hadde geweest.
Capittel XXVII.

Doen dede de Koninginne de Grave uyt den kercker laten, vanden welcken hy seer blyde was, ende geloofde haer by synder wet nae den steeckspele terstont wederom gevangen te komen. Ende de Koninginne dede hem terstont wapenen met haers vaders harnas, 'twelck hem soo wel paste als oft nae sijn lijf gemaeckt hadde geweest. Doen dede sy een wit peert voor hem soecken. Ende als sy hem dus Ridderlijck gewapent sag, sprack sy tot hem seggende: Waert uwe avonture² dat ghy mocht verwerven een sweert dat hier in deser stad is in een van onsen oversten Synagogen, dit sweert heeft een Kersten Ridder die daer begraven leyt welcke Ridder alle dit lant gewonnen hadde: om welck sweert te verwerven den Soudaen seer veel gedaen heeft, maer noyt Heydens Koninck noch Moor en konde hem dat uyt sijnder hant ghenemen met ghewelt noch andersins, want als sy aender Tomben komen, worden sy alsoo bevangen met hitte ende koude dat sy terstont ter aerden vallen, daerom en dorven sy totter Tomben niet gaen: maer want gy kersten sijt, laet ons daer toe gaen, op avonture oft³ gy dat goede sweert

2 als u het gelukt had, dat...

3 om te proberen of...

[p. 47]

verwerven mocht. Aldus is de Grave metter Koninginnen totter [D] Tomben ghegaen daer de Grave op syn knien ter aerden viel,



segghende: Heere ick bid u ootmoedelicken, dat ghy my door uwe genade dit sweert geven wilt, ende ick sweer u by mijn trouwe, dat ick daer mede nimmermeer rebel¹ wesen en sal. Dit geseyt sijnde, stont hy vander aerden op, ende sprac totter Koninginne: Vrou, uwe genade believe aen dat eynd des Serck te heffen, ick sal aen dit eynde heffen, ende ick hope byder goedertierenheyt Gods dat wy den serck wel afleggen sullen vander Tombe. Maer

1 opstandig.

[p. 48]

de Coninginne en dorste de Tombe niet genaken, om dat sy gesien had de Heydenen ter aerde vallen, als sy dier Tombe eenigszins nakende (m) waren, ende sy sprack tot den Grave: Bestaet ghy eerst te heffen: ende soo ghy doet sal ick oock doen. Dat wil ick geerne doen antwoorde hy ende de Grave bestont te heffen. De Coninginne siende dat de Grave den Serck met beyde de handen aentaste sonder vallen, was seer verwondert ende nam het ander eynde vanden Serck met beyde haer handen, segghende tot den Grave aldus: Meendy dat wy den serck sonder meerder hulp sullen mogen af leggen, neen wy niet: want ick heb dickwils gesien soo veel Mooren die hen des pijnden met kracht ende met diversche instrumenten en mochtens sy noyt eens verroeren, maer ick wilt gheerne proeven. Met dien hieven sy den steen soetelijck vander Tomben, oft een houten Tafel hadde gheweest, dien opter aerden neven de Tombe leggende. De Grave kuste des doots mans hant die inder Tomben lach, door ghenaede dat Sweert van hem begeerende, terstont gaf hy hem dat, van den welcken de Coninginne seer verwondert was, ende de Grave seer blyde. Doen leyden sy den serck wederom op de Tombe.