De historie van Partinoples, grave van Bleys

Hoe de Grave Partinoples ghevangen sijnde grooten druck maecte, om dat hy int steeckspel niet sijn en mocht.
Capittel XXVI.

De Grave inden voorgenoemden donkeren Kercker gevangen sijnde, vraegde de Mooren oft 'tsteeckspel gedaen was? die

[p. 45]

hem seyden: Neent, maer dagelijcx reysen derwaarts veel Koningen, Princen ende groote Heeren. Dit vraegde de Grave om dat hy niet en wiste oft Paesschen geleden was, oft niet, want de kercker so doncker was dat hy niet en wiste oft het dach ofte nacht was. Ende daerom badt hy eenen Moor, dat hy eenige Kerste Pelgrims tot hem brenghen wilde, 'twelck den Moor de Coninginne Ansies Koninck Hermans wijf seyde, die terstont haer dienstmaecht eenen Pelgrim dede halen ende den selve leyden voor den mont des kerckers daer de Grave gevangen lach. De dienstmaecht [haelde] (1) de Pelgrim, dien sy terstont leyde voor den kercker totten Grave, die hem vraechde, van waer hy quam? De Pelgrim antwoorde: Van Jerusalem. Hoe langhe ist noch van beloken Paesschen? vraechde de Grave. Het is noch twaelf dagen, antwoort de Pelgrim. Ende de Grave hoorende dat niet langer en was, gaf hy eenen so grooten kreet dat den heelen kercker dommelde¹! Twelck de Pelgrim ende de Jonckvrouwe hoorende, terstondt totter Coninginne gingen, haer seggende, hoe hy soo grooten misbaer maeckte. De Koninginne ginck terstont met vijf van haer Jonckvrouwen tot den kercker, daer sy den Grave seer druckelijck hoorde klagen. Doe vraeghde hem de Koninginne, waerom dat hy soo grooten misbaer maeckt? Voorwaer mijn Vrouwe, antwoorde de Grave, d'oorsake mijnder droefheyt is, dat ick meende te sijne inden toekomende steecspele, maer lacen nu ben ick hier gevangen. De Coninginne dat hoorende, wert met compassien beroert², tot hem seggende: Wildy my eet doen, wederom ghevangen te komen terstont alst steeckspel ghedaen is, eer de Coninck mijn man komt, ick sal u uyter ghevanckenisse laten om ten steeckspel te reysen. Wat soude my baten, antwoorde de Grave, dat ghy my uyter ghevanckenisse liet, want ick en hebbe peert noch harnas. Ick sal u peert en harnas

1 dreunde, weergalmde.

2 kreeg medelijden.

[p. 46]

geven sprack de Koninginne, want ick heb tharnas noch van den Koninck mijnen vader die so hoog¹ was als ghy, dewijle dat ghy het Harnas reedt maeckt, sal ick den wapenroc gereet maken. Ghenadighe Vrouwe, antwoorde de Grave, ick begere te doene al dat u belieft.

1 groot, lang.