Over Multatuli. Delen 5-6

[p. 54]

Multatuli op krimpvrij multiplex.

[p. 55]

C. Braas en D.M. de Vos
Multatuli in Rotterdam

Dit meer dan levensgrote portret van Multatuli is naar een ontwerp van de Rotterdamse kunstenaar Matthieu Ficheroux op krimpvrij multiplex uitgevoerd door een bedrijf dat bioscoopreklames vervaardigt. De tekst werd door Ficheroux uit de Ideeën gekozen. (Idee 155, VW II, 382) In eerste instantie fungeerde het portret als aandachttrekker voor de Rotterdamse poëziehandel W. Pieterse in poëzie. Het werd in 1975 tegenover de winkel opgehangen. Dat portret en winkel in relatie met elkaar stonden werd door de Rotterdammers fijn aangevoeld getuige de vraag die een bejaarde buurtbewoonster aan het winkelpersoneel stelde: ‘Is dát nu de baas?’.

Sinds geruime tijd echter is het aardige geheel verbroken: het portret is nu te bewonderen boven de ingang van de Kleine Zaal van De Doelen. Binnen afzienbare tijd zal het echter naar de kelder van de eigenaar, De Rotterdamse Kunststichting verdwijnen.

‘Poëzie in 'n stad wier naam uitgaat op dam’

[p. 56]

In de (niet erkende) boekhandel W. Pieterse in poëzie is uitsluitend werk van dichters te koop. Bovendien vormt de winkel plaats van handeling voor andere aktiviteiten, waaronder literaire bijeenkomsten en literaire lezingen, georganiseerd door De Rotterdamse Kunststichting. W.P. is een initiatief van drie Rotterdamse dichters: Eddie Elsdijk, Leyn Leynse en Rien Vroegindeweij. De winkel werd op 26 oktober 1974 geopend en werd in het eerste jaar van zijn bestaan door hen bemand. Momenteel is het een op non-profitbasis werkende stichting, die door vrijwilligers draaiende wordt gehouden.

De naam van de boekhandel werd bedacht door Rien Vroegindeweij. Er zit de gedachte achter dat Woutertje, eenmaal volwassen geworden niet langer poëzie schrijft, maar zich tevreden stelt met het verhandelen ervan. Maar voor het Rotterdamse publiek bleek de relatie met Multatuli's roman niet altijd duidelijk: wanneer er gebeld werd wekte het veelal geen verbazing wanneer Elsdijk de hoorn opnam met de woorden: ‘Met Pieterse’.

Helaas lijkt de winkel evenals het portret geen rust gegeven in Rotterdam: het gezellige pand aan de Mauritsstraat is (misschien voorgoed) wegens een renovering verlaten. 't Is duidelijk: Multatuli bedoelde niet Rótterdam toen hij het had over Poëzie in een stad wier naam op dam uitgaat.