Het oudt Haerlems liedt-boeck, inhoudende vele historiale ende amoureuse liedekens
(1680)–Anoniem Oudt Haerlems liede-boek, Het–
AuteursrechtvrijToon: Orangie.
AEnhoort doch vrienden al te gaer,
Wat moys wat nieus in 't nieuwe Iaer
Al van een Vlieger door vier Grooten,
In 't vrye Ne'erlandt opgeschoten.
Dees Vlieger was van Frans Papier,
En had een a la Mode zwier,
Om dat hy over al beplackt was,
Met geele Lely oft bekackt was.
Op 't neusje boven stont een Son,
Van Klatergout soo trots als 't kon,
Die sou of 't Spul was in de vincken,
Als Hels-vuur op een stockje blincken.
Maer Tou en staert was bey gehuurt,
Van mackers uyt een and're buurt,
Het Drommels warsnoer gingh met halen
Al heel uyt Ceulen en Westphalen.
De Staert bracht Iems van over zee,
Dus wiert de Vlieger eynd'lick ree,
De Huurelingen onverdrooten,
Die hebben hem doe opgeschooten.
Monsier die 't al beschicken wouw,
Die bayevanger hieldt het Touw,
En 't Spul begon heel wel te tieren,
Zoo dat Monsieur sijn tou ginck vieren.
Het tou dat had by na geen bocht,
| |
[pagina 47]
| |
Zoo vloog de Vlieger in de Locht,
Dat hy uyt veeler Menschen Oogen,
Tot aen de Son toe scheen gevlogen.
Maer sie daer quam een dwarrel-wint,
Uyt drie, vier hoecken, dit versint,
Een harde Stoker quam uyt Spanje,
En d'and're uyt Duytslandt en Oranje.
Veel lieden waren seer begaen,
Of dese Vlieger langh sou staen,
Om dat hy al begon te wayen,
Te suysebollen, en te drayen.
Monsieur sagh dat het spul niet docht,
Hy palmde wat hy palmen mocht,
Op dat al dit verhoetelt leuteren,
Het heele spel niet sou verpeuteren.
Gelijck het op het end oock blijckt,
Hoe dat Monsieur nu staet en kijckt,
Dewijl sijn Vlieger met dit mallen,
De staert is van sijn gat gevallen.
Die nu kan weten waer de val,
Van dese Vlieger wesen sal
Die mach'er daedtlijck heen gaen peuren,
Om mee een stuck daer van te scheuren.
Oorlof Monsieur de Gouwe Tor,
Nu is jou moye Vlieger hor:
Begeerjer weer een toe te stellen,
Zoo maeckt de staert van Franse vellen.
En schiet hem op daer jy de wint,
Wat beter voor jou Vlieger vint,
Hier sou men sonder Sarmonyen,
Het tou dicht aen de handt afsnijen.
Louys die sit als opgetogen,
Dat sijn Vlieger is weg gevlogen.
EYNDE. |
|