|
| |
| |
| |
XI. [Maria, moeder ende zuver maecht]
Maria, moeder ende zuver maecht,
Vrauwe, die dhemelsche crone draecht,
Vul alre ghenaden, die Gode ontfincs,
Dochter des uppersten conincs,
Ende alre glorieuste moeder;
Moeder der weesen ende stier roeder,
Wech der dolender die meslopen,
Salicheit hem allen die in di hopen;
Maecht vor de baersinghe, zuver, claer,
Maecht in de baringhe, ende maecht daer naer,
Van ontfaermicheden fonteine,
Fonteine van salicheden ghemeine,
Fonteine van duechdeliker gracien,
Fonteine van alre jubelacien,
Fonteine der goedertierheide,
Van trooste ende van verlavessen mede.
Dor die ontsprekelike vruecht,
Daer hu gheist in was verhuecht,
Terwile als hu ende niement el
Was gheboodsceipt, maeghet scone,
Dat ghi ontfinct den Gods zone,
Ende dor dat godlike teekin meest,
| |
| |
Dat in wrochte doe dheliche gheest,
Ende dor die heliche ontsprekelike
Goedertierheit ende des ghelike
Der gracie ende der ontfaermicheide,
Vulmaecte minne ende omoedicheide,
Die sgodlics vaders ghenaden straelde,
Mids den welken de Gods sone daelde
In desen onsekeren tijt van wane
Alleene om meinsghelic vleesch tonfane
In uwen werdichsten lechame rein,
Ende dor dien bitteren drouven wein,
Daer hi hu in bescauwede an,
Doe hi hu den appostel Jan,
Ewangeliste, in hoeden beval,
Der inglen ende der archangelen coren,
Na werde ende na hu toe behoren;
Ende dor dien omoet onnomelic,
Die ghi toghet doe vromelic,
Ghi Gabriel, den inghel, zeit,
In Godliker onderhoricheit:
‘De dierne Gods, so wil hier zien;
Na dinen worde moet mi ghescien.’
Dor deliche ·XV· bliscepen,
Daer hu gheest in was begrepen,
Met uwen zone uut allen zeere,
Jesus Christus, onsen heere,
Ende dor de compassilike smerten,
Ende zeericheit over scaerp van herten,
Die ghi bezieft, als ghine al naect
| |
| |
Ant cruce zaecht hanghen alzo mesmaect,
Dorstigh, dornaghelt, dorwont met allen,
Ghedranct met aisine ende met gallen,
Hem roupen horet uuter maten:
Mijn God, waer hebstu mi ghelaten!
Ende dor den rauwe, moeder, maecht,
Van hu, als ghine sterven zaecht;
Ende dor die heliche wonden vive
Uwes kints ghemint, bloume alre wive;
Ende dor duutreckinge zijnre lede,
Sijnre senuwen, ende al sijnre aderen mede,
Ende dor die zeericheit al zijnre wonden,
Ende dat ghine wonden zaecht tien stonden,
Ende dor de fointen sijns bloets root,
Ende al zijnre passien, ende al zijnre noot,
Ende al uwer herten zeericheit,
En der fonteinen uwer tranen heit,
Dat ghi met alle den helichen coomt,
Ende Gods vercoornen tzamen ghenoomt,
Haestelijc mi in staden staet.
Weist in mijn hulpe, ende weist mijn raet,
In allen verzouke, in mijn ghebet,
In al minen anxte ende node met,
In alle den dijnghen die ic doen zal,
Sprekende of peinsende gheel ende al,
In allen daghen, in allen nachten;
Wilen, antwilen, wilt bewachten
Mijn leven, ende impetreirt mi voren
An uwen eenichen zone vercoren
Vervulte van goede, dat vor hem bloye
| |
| |
Ontfaermichen troost in allen vernoye,
Helpe tot alre benedichinge,
Warachtiche, vraye belihinge,
Snelheide ende voort gaen tallen duechden,
Overvloite in zalicher vruechden
Van gheesteliken ende lechameliken goede.
Verleene mi gracie ende zekere hoede
Des Helichs Gheests, die mi beleeden
Moet, ende alle mijn dinge voor reeden,
Mijn ziele behoeden ende bestieren,
Mijn lechame hoeden ende regieren,
Mijn ghedochte up rechten ende mijn zien,
Ende minen zin bewaert wel dien,
Vrauwe, vor al zonderlijc ocuzoen:
Mine goede begherten wilt vuldoen,
Ende mine beloften, zo waer ic zi;
Heliche ghepeinsen zo zent in mi;
Verledene zonden doet mi vergheven,
Die jeghenwoordiche hier in dit leven
Wilt betren, vrauwe, ende ghemate
Toecommende, so dat ic se late.
Eerachtich, eerlic leven alteenen
Wilt dat bi gracien mi verleenen
Victorie voor alle bejeghentheide
Der weerelt ydele gheleghentheide,
Warachtichen pais betamelic
Gode, gheestelic ende lechamelic;
Caritate, ghelove ende hope goet,
Zuverheide ende vulmaecten omoet,
Ghedochzamicheit in allen mesquamen,
| |
| |
Ende de ·V· zinnen mijns lechamen
Moetti bestieren ende behoeden
Van allen zondeliken vloeden.
De ·VII· ontfaermiche ghewerken
Wilt int vuldoen mi daer in sterken,
Ende macht verleenen toot in den fijn;
Dartiklen van den ghelove mijn
Vulcomelic houde, ten wille van Gode,
Ende van der wet de ·X· ghebode
Doet mi gheloven ende houden vast;
Ende vander ·VII· hoofdzonden last
Wilt mi bescermen tot in mijn hent;
Ende dat mi emmer werde bekent
Dijn alre minlicste aenghesicht,
Claerre dan der zonnen licht,
Ten fine in minen laetsten dach
Dattic dijns trooste ghebruken mach,
Ende boodscapt mi den dach ende ure
Dat mi de doot zal worden tzuere,
Ende dese omoediche bede ontfaet
Ende hoort, mijn upperste toeverlaet,
Verleent mi teewelike leven,
Hoort ende vulhoort ende wilt ons gheven
Dat wi hu bidden, maechet zoete,
Moeder Gods, der zonden boete,
Ende moeder der ontfaermicheit;
Lof hebbe die eeniche Triniteit!
|
|
Auteursrechtvrij