Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

CXI. [Nu vroilic zinc, hertze ende moet]

Nu vroilic zinc, hertze ende moet,
Ic wensche di tallen vruechden spoet;
Ets recht, du gheifs mi zuer ende zoet.
Toot alre stont
Es my dijn heil vul vruechden cont.

In di so rust mijns hertzen bloet,
Als ich die sien mach, vrauwe goet;
Niet anders mi verbliden doet.

Nu vroilic zinc, hertze ende moet,
Ic weinsche di tallen vruechden spoet;
Ets recht, du gheifs mi zuer ende zoet.

Nu neimt mi, vrauwe, in dijn behoet,
Ich bin al dijn, des bestu vroet,
Ende bliven sal hoe dat ye stoet,
Troostelijc mont.

[p. 187]

 

Nu vroilic zinc, hertze ende moet,

 

Ich wensch di tallen vruechden spoet;

 

Ets recht, du gheifs mi zuer ende zoet

 

Toot alre stont.