Oud-Vlaemsche liederen en andere gedichten der XIVe en XVe eeuwen

XCV. [De steen die trect die naelde naer]

De steen die trect die naelde naer,
Wien wondert das, al hanich vaer
Vor oghen die bedrieghen.
Oghen vlieghen hier ende daer,
Maer herte en can niet lieghen.

[p. 168]

 

Een oghe upslaen es wandelbaer,

 

Maer als tghesichte wil bliven staer,

 

Ende laten inwaert vlieghen,

 

So moet daer therte segghen waer;

 

Want zoe en can niet lieghen.

 

 

 

Lijflic beilde, speghel claer,

 

Mijn cracht es jeghen dijn begaer,

 

Als tskints es in der wieghen.

 

Dijn moetic bliven al mine jaer,

 

Want herte en can niet lieghen.

 

 

 

De steen die trect, enz.